Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Εκδίκηση

Πρώτα από όλα θέλω να ξέρεις ότι είμαι ιδιαίτερα
χαρούμενη για σένα και πως εύχομαι τα καλύτερα
και για τους δυό σας. Εξηγούμαι για να μην με
παρεξηγήσει το εύστροφο μυαλουδάκι σου.
Σας είδα πιασμένους χεράκι χεράκι τις προάλλες
και συνειδητοποίησα ότι είστε κομμένοι και
ραμμένοι ο ένας για τον άλλο. Αλήθεια!

Εκείνη, μια σαφώς πιο βελτιωμένη έκδοση μου,
καθόλου διεστραμμένη, με εύγλωττη λαλιά,
ασφαλώς ο τύπος της γυναίκας που μπορεί
να σε συνοδέψει άφοβα στην όπερα, σε
φαντασμαγορικές δεξιώσεις και σε όλα εκείνα
τα ανώτερου επιπέδου δρώμενα που αυτάρεσκα
συγχρωτίζεσαι. Επίσης ρηγνύω τα ιμάτια μου
ότι θα γίνει και μια φανταστική μητέρα σαν
αποφασίσεις να εμπλουτίσεις τούτο τον τόπο
με τους απογόνους σου.

Εσύ δε, δείχνεις να βρίσκεσαι σε εξαιρετική
κατάσταση και το βιοτικό σου επίπεδο πρέπει
να κυμαίνεται σε υψηλότατα επίπεδα. Σε
αντίθεση με εσένα, οφείλω να σου ομολογήσω,
εγώ δεν αισθάνομαι και τόσο θεσπέσια.

Νόμιζες πως με ξεφορτώθηκες κύριε Διπρόσωπε
και δεν φαντάζεσαι πόσο σιχαίνομαι να σε
παρενοχλώ την ώρα του δείπνου. Δέχτηκα μια
πολύ περιποιημένη σφαλιάρα όταν έτσι γρήγορα
και απλά με αντικατέστησες και δεν σου κρύβω
πως αναρωτιέμαι ποιά φαντασιώνεσαι κάθε που
της δείχνεις τα ταλέντα σου.

Βλέπεις η αγάπη που έδωσες, ο έρωτας που
βιώσαμε δεν ήταν αρκετός ώστε να σε εξωθήσει
στην ειλικρίνεια και κάθε φορά που φωνάζεις το
όνομα της άραγε γνωρίζει πως μου είχες
εξομολογηθεί ότι θα με κρατάς αγκαλιά μέχρι
να πεθάνεις, μα ως εκ θαύματος εσύ είσαι
ακόμα ζωντανός;

Το ανέκδοτο όμως με το οποίο πλάγιαζες και
το οποίο φυσικά ήμουν εγώ δεν πρόκειται να
σμπαραλιαστεί άλλο για την αφεντιά σου και
κάθε φορά που μπήγω τα νύχια μου σε κάποιου
την πλάτη θα το νοιώθεις. Ξέρω πως το νοιώθεις!

Να σου ‘μαι λοιπόν ξανά εδώ να σου θυμίσω την
καταστροφή που προκάλεσες όταν με εγκατέλειψες.
Ήταν εντελώς κουτό από μέρους σου να μου φορτώσεις
έτσι απλά το σταυρό του μαρτυρίου και να πιστεύεις
πως θα ξεγλιστρήσεις χωρίς να πληρώσεις το τίμημα.
Θα έπρεπε να με γνωρίζεις καλύτερα…

(Συνεχίζεται...)

Whitelighter

6 σχόλια:

bluesmartoula είπε...

Άουτς!
Ειλικρινά απόλαυσα όλη την ειρωνεία. Τρελλαίνομαι για ειρωνεία...
Αναρρωτιέμαι τί μπορεί να σκέφτεται το εύστροφο κι εκδικητικό μυαλό της για να πληρωθεί το τίμημα....
Αναμένω με αγωνία.
Γλυκειά Καληνύχτα

Υ.Γ Εξαιρετική η νέα εμφάνιση του μπλόγκ σου

sykaki είπε...

Και ξερεις τι? το ψεμα παντα με ψεμα το πληρωνουμε.Την ωρα που κανω ερωτα με αλλον σε κοιταω και σου ουρλιαζω πως ισως ησουν πολυ λιγος για να με αντεξεις ή εστω να εχεις τα γαμημενα αρχιδια να εισαι Αντρας να μαι λοιπον εδω στο προστυχο κρεβατιμου με αλλον.... ΚΑτσε εσυ στην ζωουλα σου με τα ψεματακια σου γιατι ζηλευεις.... ζηλευεις που ακομα εγω επιλεγω και αλλαζω μετα απο μια πληγη ενω εσυ δεν εχεις πια το δικαιωμα....


*αυτα θα του ελεγα εγω,ωραιο κειμενακι
Με αγαπη και τα παραμυθενια μου,Sykaki

sykaki είπε...

την γναικα που ποναει κανενας αντρας δεν θα καταφερει να κταλαβει οσο εξυπνος κι αν ειναι εκτος κι αν νιωσει εναν ερωτα που ειναι τοσο νεκρος οσο εκεινη. Να του πει του τυπακου.....* ξεχασα να το πω πριν

Wicca είπε...

Κανείς δεν είναι κανενός μόνο ένα φιλί βέρα στο στόμα παντρεύει ζωές. Όσο τον βλέπεις να φθείρεται στα νέα μάτια που κοιτάζει, τόσο η εκδίκηση θα χαμογελά... γνωρίζοντας τι θα ακολουθήσει.

Black Crystal είπε...

Γυναίκα,το πιο άγριο ζώο του κόσμου σαν το πληγώσεις.

Gilly είπε...

Γεια σου πνεύμα!
Που είναι η συνέχεια;;;; Θέλω τη συνέχειαααα!!
:)