Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2014

Άλωσις




















Σιμώνει η μέρα που θα αλώσω αυτό που είμαι, 
ταξιδευτής στο περιθώριο του δρόμου. 
Αφορισμένος στις διατάξεις κάποιου νόμου, 
ανασυντάσσομαι ν’ ανέλθω απ’ όπου κείμαι. 

Δε θ’ αποφεύγω ότι μου λέγεις πως λερώνει 
και θ΄απορρίπτω αναιδώς τη στήριξη σου. 
Μονάρχη νοιώσε ν’ ασελγώ στην ύπαρξη σου, 
καιρός να μάθω ότι η αφέλεια σκοτώνει. 

Σημαίνει η ώρα που τυλίγομαι στο φώς μου 
και σαν κυκλώνας θα διαλύσω το σκοτάδι. 
Φωτιά θα βάλω όπου εσύ ρίχνεις το λάδι, 
μύρο ζωής με ανθισμένα φύλλα δυόσμου. 

Μάζεψες γέφυρες στην τάφρο να με θάψεις, 
θωρώντας απειλητικά από τις επάλξεις. 
Φοβού τη λαίλαπα που εκρήγνυται εντός μου. 
Εάλω η πόλις του απατηλού σου κόσμου… 


Whitelighter

4 σχόλια:

Άστρια είπε...

Οι πληγές θα είναι πολλές και οι απώλειες επίσης.

Όμως, παρά ταύτα, είθε!
Δύσκολο, πολύ δύσκολο, όχι όμως ακατόρθωτο.

Καλή εβδομάδα

Roadartist είπε...

Οι τελευταίοι 4 στίχοι αρκετά ωραίοι. Μακάρι να γράφαμε και από χαρά βέβαια..., καλό βράδυ...

Ονειροφερμένος είπε...

Η ψυχή σήμανε εξέγερση...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Πολυ ομορφοι οι στιχοι!!!!
¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸.¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽(●◡●)✽Οπως καθε χρονο δεν ξεχναω ποτε την μπλοκογειτονια ετσι και φετος περναω απο εδω να σου ευχηθω ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ !!!!¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽¸¸.•*`*•.¸.¸.•*`*•.¸¸✽✤¸¸.•*`*•.¸¸✤✽(●◡●)✽