Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008

Άβυσσος



Είχαν τα μάτια μας ξεφύγει
και θωρούσαν
με κείνο το βλέμμα,
το βλέμμα το θαμπό,
των χαρισματικά τρελών.

Με κείνο το βλέμμα,
το βλέμμα το λοξό
των σιωπηρών ποιητών.

και κάποιοι τάχα έσπευσαν
γιατρειά για να μας δώσουν.

Σκοτάδι ακολούθησε.
Σκοτάδι που μέσα του
φωλιάζει η λογική.

Και έδωσε η τρέλα
τη θέση της στην άβυσσο…