Είχαν τα μάτια μας ξεφύγει
και θωρούσαν
με κείνο το βλέμμα,
το βλέμμα το θαμπό,
των χαρισματικά τρελών.
Με κείνο το βλέμμα,
το βλέμμα το λοξό
των σιωπηρών ποιητών.
και κάποιοι τάχα έσπευσαν
γιατρειά για να μας δώσουν.
Σκοτάδι ακολούθησε.
Σκοτάδι που μέσα του
φωλιάζει η λογική.
Και έδωσε η τρέλα
Και έδωσε η τρέλα
τη θέση της στην άβυσσο…
13 σχόλια:
Κι έδωσε τη θέση η τρέλα στην άβυσσο... Αργείς ρε Πνευματάκι αλλά μας δίνεις όμορφες δημιουργίες. Να είσαι καλά.
Νομίζω ότι κάποτε τρόμαξα κάποιον με ένα τέτοιο βλέμμα θαμπό.
Μ'αρεσει!Ειναι σαν να λεμε i tried to be normal but it sucked!Προτιμω τηνν τρελα απο την αβυσσο,θα ημουν τρελη αν δεν το εκανα!Ωραιες εικονες,χαρισματικα θαμπες,αυτοτελεις οι στροφουλες που μου γεννουν παρανοικες αποφασεις..
Τι να πεις,το σκοταδι της λογικης μου τυφλωνει τα ματια σχεδον καθε μερα..
Μ΄αυτούς τα΄χω... μ΄αυτούς που αποφασίζουν για μας και σπεύδουν να μας παρασύρουν σ΄αυτό που εκείνοι πιστεύουν πως χρειαζόμαστε.
Εγώ το θέλω κείνο το βλέμμα, μ΄αρέσει, μ΄εκφράζει.
Θέλω να είμαι "χαρισματικά τρελλή" γιατί μόνο έτσι μπορώ ν΄αντιμετωπίσω την άχαρα παλαβή ζωή.
Και δεν θέλω κανείς ν΄αποφασίζει για μένα.
Μου'βγαλες το "επαναστατικό" μου Leo μου μ΄αυτό το πόστ σου, που όπως πάντα λέει τόσα πολλά μέσα απο τόσα λίγα...
Καλημέρες...
γιατρειά δεν παίρνουν τα βλέμματα τα χαρισματικά. κλείνουν τα βλέφαρα και μεταφέρονται εκεί που μπορούν να υπάρξουν...
...ακόμη και στην άβυσσο...
φιλιά βρόχινα...
Oντως ειναι χαρισματικοί οι τρελοί!!
και σίγουρα πιο ευτυχισμένοι απο όλους εμάς!!!
καλό βράδυ πνευματάκι!!
Άβυσσος η λογική?
Προτιμώ την τρέλα τότε!
Καλή σου μέρα..
Μα.... ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!
Το ΦΩΣ της τρέλας....
και Το ΣΚΟΤΑΔΙ της λογικής...
΄Εννοιες αντιβαίνουσες, αντιφάσκουσες, αλληλοεξαρτώμενες αλλά και αλληλοαναιρούμενες....
Και έρχονται στιγμές που δεν ξέρεις ποιό βήμα να κάνεις....
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
γιατρεια απο τους και καλα υγιεις ετσι...;
λυπαμαι τα βλεμματα οπου ζητανε γιατρεια απο το σκοταδι της λογικης...
τι κι αν τρομαζει λιγο το θαμπο και λοξο βλεμμα εγω το αγαπαω και παντα θα το ακολουθω...
μαλλον εκλεισα και τη δικη μου θεση στην αβυσσο!
μια νεραιδενια καλησπερα απο μενα!
Πολυ ωραιο..
Τη καλησπερα μου πνευματακι..
Τότε εκείνο το τέρας μας ,
με τις κάτασπρες φτερούγες ,
βρήκε διέξοδο ,
έτρεξε προς την άβυσσο,
δεν τους άφησε
να το δαμάσουν
να το φιμώσουν
να το δηλητηριάσουν
Μεταμορφώθηκε
Και έγινε θεός
για κάποιους όμως φόβος
και για άλλους απλά φως….
Όπως και να έχει ,πολύ ουσιώδεις ,αλήθεια ,το ποίημα σου, καλησπέρα σιδερένια σου αφήνω ,από τον δικό μου νεράιδόκοσμο.
πνευματάκι εύχομαι να εισαι καλά να χαμογελάς και να προσέχεις..
καλό μήνα.. καλό βράδυ..
Jacki, Πράγματι μερικές φορές τρομάζει ένα τέτοιο βλέμμα...όμως το προτιμώ απο μια ανεκφραστη και νεκρή άβυσσο.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Naya, Σε έναν κόσμο γεμάτο με δήθεν νορμάλ ανθρώπους ,προτιμώ και γω την όμορφη τρέλα μου.
Charmed one, Έτσι ακριβώς είναι!
Πολύ μου άρεσε που σου έβγαλα το επαναστατικό σου.
Έτσι θα έπρεπε να αντιδρούμε όλοι.
Χαίρομαι που σου άρεσε.
Νεράιδα της βροχής,
Μα δεν χρειάζονται καν γιατρειά!
και μέσα απο την όμορφη τρέλα τους βρίσκουν το δρόμο τους ακόμη και στην άβυσσο...
Σταγόνα μου, Ας πάρουμε λοιπόν και εμείς λίγη απο τούτη την τρέλλα τους.
Την έχουμε τόσο πολύ ανάγκη.
Aggelika , και εγώ το ίδιο...
Την καλησπέρα μου
Φύρδην Μίγδην, και όμως νομίζω πως ξέρουμε πιο θα πρέπει να είναι το επόμενο βήμα μας, όμως φοβόμαστε να το τολμήσουμε...
Σε ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο σου.
Ναιάδα, τότε θα απαντηθούμε ξανά στην άβυσσο...
Roadartist, Με τιμά που σου άρεσε :-)
Σιδερά, Σε ευχαριστώ που συμπλήρωσες τόσο όμορφα την ανάρτηση μου.
Σταγόνα μου, Καλο μήνα και σε εσένα (πολύ καθυστερημένα βέβαια) και αντεύχομαι
Την καλησπέρα μου
Δημοσίευση σχολίου