Επιτάφιος...

Το  ιερό χώμα, που με αίμα μπόλιασαν οι ΈΛληνες, 

κατακρημνίζεται στις ρωγμές του. Πάνω στη ρημαγμένη γη 

που με κόπο και ιδρώτα χτίσαμε τον πιο λαμπρό από τους 

πολιτισμούς της ανθρωπότητας, τα όργανα της στυγερής 

τελετουργίας χαριεντίζονται αυτάρεσκα, υπό το φως ενός 

αρρωστημένου ήλιου.

 Όταν κάθε ΈΛληνας κομματιάζεται βιώνοντας ξανά και 

ξανά τραγελαφικούς εφιάλτες ανόητων σκηνοθετών, 

κανένας, από τους τα δώρα φέροντες,  δεν πρόκειται να 

του εναποθέσει δάφνινο στεφάνι και η δήθεν χαρμόσυνη 

σιωπή ενός ανύπαρκτου σχεδίου σωτηρίας θα καλύψει 

για μία ακόμη φορά τις κραυγές του. 

Ανάμεσα στο σιδηρούν παραπέτασμα που με σμίλη 

κανακεύει η μοίρα, καταπιάνονται οι θεριστές των μιαρών 

καρπών και, σαν η σεμνή τελετή φθάσει στο τέλος της, 

θα ποτίσουν με δακρυγόνα και μώλωπες όσους από εμάς 

τολμήσουν να ορθώσουν εμπόδια στην αποκομιδή της 

σοδειάς του Πονηρού, που τόσο μανιασμένα εποφθαλμιούν.

Τους γνωρίζουμε και ας μην το θυμόμαστε. Τρέμουν τη 

μέρα που θα ξυπνήσουμε και για το λόγο τούτο μας 

τρατάρουν καθημερινά λωτούς και λησμονόχορτα.

Όσο επιμένουμε να ξεχνούμε τις απεριόριστες δυνάμεις μας 

ως ΈΛληνες, τόσο θα σερνόμαστε σε ραγισμένα μονοπάτια. 

Η γνώση αυτή, που μονάχα οι "μεγαλοπρεπείς" πρέπει να 
κατέχουν, είναι δικός τους σύμμαχος και συνάμα θανάσιμος, 
όσο κανείς μας δεν θυμάται. 

Η μοίρα της ετοιμοθάνατης ΕΛλάδας μας βρίσκεται διαρκώς 
στα βρώμικα χέρια ασθμαινόντων ηλιθίων. Για πόσο ακόμα 
θα τους αφήνουμε να ασελγούν πάνω της περιμένοντας στην 
υποτιθέμενη βολή μας να μας σώσουν;

Θέλουν να μας θάψουν και μετά να στήσουν γλέντι τρελό πάνω 

στο μνήμα μας! Ένας επιτάφιος σύντομα θα λάβει χώρα. 

Στο χέρι μας είναι να είναι ο δικός τους!!!

Whitelighter