Φιγουρα ξωτικη και ταξιδιαρικη στο φως του φεγγαριου ανθιζω παλι γιατι ολη τη ζωη μου την εξοδεψα παραφορα γυρευοντας μιαν αλλη...
Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2008
Θέλει άνεμο η αγάπη...
Νηνεμία , για μία ακόμη νυχτιά τίποτα
δεν σαλεύει. Πνίγεσαι αβοήθητη στα
άπνοα νερά μιας θάλασσας Σαργάσσων
και βουλιάζεις στη γαλήνη.
Θυμίζεις παλιά ξύλινη γαλέρα,
ξακουστή και ταξιδιάρα κάποτε,
μα που τώρα σαπίζει στη λήθη.
Τα πανιά σου άψυχα, τα κατάρτια νεκρά.
Μυριάδες φύκη σε τυλίγουν και τρέφονται
απο το κουφάρι σου ,που σε τίποτα πια δεν
θυμίζει κείνο το υπέροχο σκαρί, που σαν
άλλοτε καβαλούσε αγέρωχα τα κύματα.
Δεν σε λησμονώ, ούτε θλίβομαι για σένα.
Οι δειλοί άνθρωποι βλέπεις ανησυχούν πρίν
αποτύχουν, οι τολμηροί ανησυχούν μετά.
Ξέχασες φαίνεται πως θέλει άνεμο η αγάπη...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
το να βλεπεις ενα καραβι να βουλιαζει στα απνοα νερα μιας θαλασσας ειναι ενα απο τα πιο λυπητερα θεαματα..κριμα να χανει τοσα ταξιδια..θα ταξιδεψει ομως παλι..ετσι δεν ειναι?
"Οι δειλοί άνθρωποι βλέπεις ανησυχούν πρίν αποτύχουν, οι τολμηροί ανησυχούν μετά."
πόσο αληθινό είναι αυτό..
Αξίζει και η αποτυχία, αρκεί να την έχεις τολμήσει. Και η απραξία αποτυχία φέρνει αλλά η προσπάθεια σε φέρνει λίγο πιο κοντά στο όνειρο.
Καλή σου μέρα..
Αυτή τη νηνεμία μόνοι μας την επιλέγουμε είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα. Και θέλει πολύ δυνατό άνεμο να ξεκολήσουμε απ΄την θάλασσα των Σαργάσσων καλέ μου.
Πολύ δυνατό - όσο και το κείμενό σου...
Σε φιλώ
πανεμορφο.. Και αυτή η φωτογραφία σαν γεμάτη μαγεία! :)
Rip1708, Αν τολμήσει να αγαπήσει και να αγαπηθεί και πνοή ανέμου γεμίσει τα πανιά του τότε ίσως να ταξιδέψει ξανά...
Aggelika, Πόσο σωστά μιλάς. Παλεύοντας πραγματοποιούνται τα όνειρα...
Σμαρτούλα μου, Πράγματι θέλει πολύ δυνατό άνεμο καλή μου. Αλλά και πάλι δεν είναι σίγουρο πως θα αντέξει το σκαρί...
Roadartist, Με τιμά που σου άρεσε τόσο...
Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια σας. Φιλία και καλημέρες
Πόσο δίκιο έχεις στα λόγια σου...
Αν η αγάπη δεν έχει άνεμο, τότε μένει στάσιμη σε λιμνάζοντα νερά...
και ξέρεις.. στη λίμνη καμιά φορά δημιουργείται βούρκος..
Άνεμος και αγάπη πάνε μαζί... στο αύριο.. στο κάθε αύριο δύο ανθρώπων...
Να είσαι καλά. Χαίρομαι που σε γνώρισα μέσα από την ανάρτησή σου :-))
Καλό ξημέρωμα
"Οι δειλοί άνθρωποι βλέπεις ανησυχούν πρίν
αποτύχουν, οι τολμηροί ανησυχούν μετά"
Μου άρεσε!
Καλώς σε βρίσκω!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
πολύ καλά σμιλεύτηκε τούτο...!
φθόγγοι εν είδη ειδωλίων!
καλησπέρες :))
Kalynama, Αυτός ο βούρκος είναι που όλοι φοβόμαστε μα πάντα σε αυτόν θα βουλιάζουμε αν δεν επιτρέψουμε στην αγάπη να φυσήξει άνεμο μέσα μας...
Σε ευχαριστώ και καλώς όρισες
Φυρδην-μιγδην, Εύχομαι να ζεις λοιπόν και εσύ τη ζωή σου με τόλμη...
Χαίρομαι που σου άρεσε.
Καλως ήλθες.
Καρυατιδα, Σε ευχαριστώ, με τιμάς!
Καλημέρες :-))
θέλει άνεμο η αγάπη..μα θέλει και πανιά...
την καλημέρα μου..
Σταγόνα, Πόσο δίκιο έχεις. Χωρίς πανιά ακόμη και ο άνεμος δεν μπορεί να σε παρασύρει. Για αυτό ας μην τα αφήσουμε ποτέ να σαπίσουν όσο καιρό και αν παραμείνουμε στην άπνοη θάλασσα...
Καλησπέρα και καλώς ήλθες.
Δημοσίευση σχολίου