Ανάσταση...

"Σε δείπνο μυστικό με προσκάλεσες,
με του Ιούδα το φιλί,

με δάκρυα στα μάτια

και γω κολακεύτηκα.

Για παντοτινή αγάπη εμίλησες,
σάρκα από τη σάρκα σου με βάφτισες
και γω πείσθηκα.

Με κόκκινο, σαν από αίμα, κρασί

με κέρασες,

λόγια γεμάτα ομορφιά

με φίλεψες

και γω λύγισα

στη χάρη του κορμιού σου.

Για τριάκοντα αργύρια,

πριν καν αλέκτωρ λαλήσει τρεις,

με πρόδωσες

και γω σταυρώθηκα

στο γολγοθά της θλίψης.

Βδομάδα Μεγάλη πέρασα,

μαρτύρια γεμάτη.
Με το χιτώνιο του πόνου ντύθηκα

και με μεγαλόπρεπα αγκάθια

στεφανώθηκα.

Όμως, σανδάλια του Χριστού

φορώ στα πόδια μου
και αν πραίτορες βράχοι

πάνω μου σωρό,
εγώ θα αναστηθώ..."


Σας εύχομαι ολόψυχα καλό Πάσχα

και μια ανάσταση ζωής που όμοια

της, δεν έχετε βιώσει ποτέ.