Γητευτής θνητών ονείρων

Καλέμπ!, εσένα που αποκαλούν, γητευτή της
απαγορευμένης ηδονής των θνητών ονείρων.
Σε ανίχνευσα!
Εκεί!, στοιβαγμένο αυτάρεσκα στο μιαρό
λημέρι σου. Ένα προκλητικό βδέλυγμα μεταξύ
σαγηνευτικών γκρεμών και ακόλαστων τάφρων.

Πυρπολούσες με λαγνεία το ξαναμμένο χώμα.
Κρύφτηκα να μη με δεις!
Παθιασμένες πύρινες γλώσσες ξεχύνονταν
από τα φλογισμένα νερά του ποταμού Στύγα,
καθώς πότιζες αναίσχυντα τα απόκρυφα από
τα, κάθε λογής,πρώιμα θηλυκά σπαρτά.
Ξετρελαμένες ικέτιδες ξεπηδούσαν από
μέσα τους γυμνές. Κόρες που εσύ είχες
παρασύρει τεχνηέντως από την Γη των Ελόϊ
στις εβένινες αλάνες του ερέβους.

Ερεθισμένη λάβα εισέβαλε ξάφνου στο κορμί
μου. Προδόθηκα!
Ρίγησα από ηδυπαθή χάδια και δηλητηριασμένα
φιλιά. Άυλα χέρια , δίχως αιδώ, με άγγιξαν
παντού σχολαστικά.Ανάσα βαριά που βρομούσε
αψέντι με πλημμύρισε. Το αίμα μου κόχλαζε
επικίνδυνα, ψάχνοντας μανιασμένα δίοδο
ανάμεσα στις φλέβες μου.

Δεν μπορώ να ξεφύγω.

Δεν μπορώ!

-Πλησίασε λοιπόν,θνητή, στο όνειρο σου
θα με βρεις εσέ να περιμένω…


Whitelighter