Ήρωας

Με περισσή περηφάνια κοιτούσε τη φιγούρα του

αγαπημένου του ήρωα που μόλις είχε αποτυπώσει

στο χαρτί. Επιστρατεύοντας όλη του την τέχνη είχε

σχεδιάσει μια καρικατούρα που ελάχιστα έμοιαζε

με τη μορφή που πρόβαλε στο εξώφυλλο του παλιού

Comic album, το οποίο είχε πρόσφατα ανασύρει

από το αραχνιασμένο και σχεδόν ξεχασμένο

υπόγειο του σπιτιού του.

Από παιδί θυμόταν τον εαυτό του να περνάει ώρες

αμέτρητες διαβάζοντας τις περιπέτειες των

ανυπέρβλητων “Τιμωρών του Κακού” που κάποιος

ευφάνταστος δημιουργός είχε σκαρφιστεί με μολύβι

και πολύχρωμα παστέλ.

Στην καρδιά του υπήρχε ανέκαθεν περίοπτη θέση

για αυτούς τους χάρτινους προστάτες της

ανθρωπότητας που, μέσα από τις ιστορίες τους ,

τον μπόλιασαν με τη δύναμη να αντέχει

… λίγο περισσότερο.

Κάθε λεζάντα που πλαισίωνε τις μορφές των

ηρώων του , κάθε σελίδα των ασπρόμαυρων

και αργότερα έγχρωμων περιοδικών που πέρασαν

από τα χέρια του ήταν γεμάτη με πολύτιμα

μηνύματα που τόσο απλά και εύγλωττα τον δίδαξαν

την έννοια της δύναμης και την ευθύνη που αυτή

προκαλεί. “To ότι έχεις τη δύναμη να τσακίσεις

κάποιον αυτό δεν σου δίνει και το δικαίωμα να

το πράξεις”… θυμάται ακόμα και σήμερα.

Ξεφυλλίζοντας το παλιό και αλλοιωμένο από τον

χρόνο Comic του, το βλέμμα του καρφώθηκε ,

βυθίστηκε θαρρείς , σε μια εικόνα. Μία πλατεία

γεμάτη ανθρώπους να κοιτάζουν ψηλά στον ουρανό

αποθεώνοντας τον ήρωα τους. “Πόσο ανάγκη

έχουμε αλήθεια από έναν από μηχανής θεό”

αναφώνησε.

Μα το πιο σημαντικό μάθημα που πήρε ήταν πως

μέσα από αυτούς τους τεχνητούς μαχητές της

ανθρώπινης φαντασίας αναδυόταν ένας

πραγματικός ήρωας. Αυτός που με τόση πονηριά

προσπαθούσαν να του αποκρύψουν. Ένας ήρως

που βρισκόταν μέσα του. Ό ίδιος του ο εαυτός.

Οι ήρωες των Comic του έδωσαν πολύ περισσότερα

από όσα θα μπορούσε ακόμη και ο ίδιος να φανταστεί.

Διαχώρισαν την έννοια του “καλού” και του “κακού”,

του έδειξαν τον δρόμο της αρετής και την ανάγκη

να βοηθάς όσους σε χρειάζονται. Πάνω από όλα

όμως του δημιούργησαν ένα πρότυπο που ακολουθώντας

το έζησε μια ζωή που τώρα πια ,στα βαθιά του γεράματα ,

τον γέμιζε με περηφάνια και νοσταλγία. Ένα πρότυπο

που το δίχως άλλο ήταν ο ήρωας μέσα του…

Όλοι κρύβουμε μέσα μας το δικό μας ήρωα. Θα τον βρείτε

τις στιγμές εκείνες που παίρνετε μια πολύ δύσκολη ,πλην

όμως σωστή απόφαση. Μα κυρίως τότε που στέκεστε

όρθιοι έχοντας κάνει μια λάθος επιλογή