Πέμπτη 27 Μαρτίου 2008

Signs...



Σε τούτο το βραχύ και δύσβατο μονοπάτι που
αποκαλούμε ζωή, συναντούμε ανθρώπους,
οι οποίοι, με το δικό τους μοναδικό τρόπο,
σημαδεύουν αλλά και σηματοδοτούν την ίδια
μας την ύπαρξη.

Οι άνθρωποι αυτοί διασταυρώνουν την πορεία
τους με τη δικιά μας :

Για κάποιο λόγο
,

Για μιά περίοδο,

Για
ολάκερη τη ζωή μας.

Όταν κάποτε βρεθεί στο δρόμο μας ένας άνθρωπος
για κάποιο λόγο, γίνεται συνήθως για να καλύψουμε
κάποια ανάγκη που έχουμε εκφράσει.

Ο λόγος για τον οποίο βρίσκεται εδώ είναι για να
μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε δυσκολίες που μας
βασανίζουν, να μας συμβουλέψει και να μας
παρέχει υποστήριξη σωματική, συναισθηματική
ή ακόμη και πνευματική. Μοιάζει σαν θεόσταλτο
δώρο και είναι το δίχως άλλο.

Είναι στο πλάι μας για το λόγο που τον χρειαζόμαστε.
Όταν η ανάγκη αυτή ικανοποιηθεί και χωρίς να
έχουμε κάνει κάτι άσχημο, σε χρόνο ανύποπτο,
το άτομο αυτό θα πει ή θα κάνει κάτι για να οδηγήσει
αυτή τη σχέση στο τέλος της. 'Αλλοτε πεθαίνει, άλλοτε
φεύγει μακριά. Σε κάποιες περιπτώσεις πάλι, μας
αναγκάζει να αντιδράσουμε και να προσπαθήσουμε
να απελευθερωθούμε απο αυτόν.

Αυτό που θα πρέπει να κατανοήσουμε είναι πως η
επιθυμία μας ολοκληρώθηκε, η ανάγκη καλύφθηκε
και η δουλειά του έχει έρθει σε πέρας.
Η προσευχή μας εισακούσθηκε και έχει φθάσει
η ώρα να κοιτάξουμε μπροστά.

Σαν συναντήσουμε έναν άνθρωπο που έχει έρθει
στη ζωή μας για μια περίοδο, αυτό συμβαίνει
επειδή έχει έρθει η ώρα να μοιραστούμε,
να ωριμάσουμε ή να διδαχτούμε.

Βρίσκεται πλάι μας για να γνωρίσουμε την γαλήνη,
να μας κάνει να γελάσουμε ακόμη και να μας μάθει
κάτι που δεν τολμήσαμε ποτέ.

Συνήθως αυτό που έχει να μας προσφέρει είναι
απίστευτες στιγμές χαράς. Πιστέψτε το είναι αληθινό,
μα μόνο για μια περίοδο. Θα φύγει και εκείνος με τη
σειρά του σαν το έργο του ολοκληρωθεί.

Ο άνθρωπος που θα έρθει δίπλα μας για πάντα,
είναι για να μας δώσει μαθήματα ζωής, να μας
διδάξει όλα όσα χρειαζόμαστε για να χτίσουμε ένα
οικοδόμημα στέρεο με τόσο γερά θεμέλια που θα
αντέχει ακόμη και όταν εμείς δεν θα ζούμε πιά.

Εμείς θα πρέπει να αποδεχθούμε αυτό το μάθημα,
να αγαπήσουμε αυτό το άτομο και να εκμεταλευτούμε
τα όσα μάθαμε χρησιμοποιώντας τα σε κάθε σχέση και
κάθε στιγμή της ζωής μας....

Έιναι άνθρωποι τόσο ξεχωριστοί και τόσο σπάνιοι,
μα αφήνουν σημάδια για εμάς.

Όταν λοιπόν αναγνωρίσουμε τα σημάδια αυτά,
τότε θα ξέρουμε....

"It is said that love is blind
but friendship is clairvoyant"


Whitelighter

14 σχόλια:

rip1708 είπε...

καλο μου πνευμα εσυ που ταξιδευεις στους ουρανους και στις θαλασσες του κοσμου αυτου και ολων των κοσμων τι κραταει για παντα?

Unknown είπε...

χρόνος...αίσθηση...ανάσα...

...στιγμές είναι όλα...

...με ψευδαισθήσεις ενός ονείρου που το ζούμε ονομάζοντάς το πραγματικότητα...

Φιλιά βρόχινα...

Ανώνυμος είπε...

μιλάς για τους φύλακες αγγέλους?? υπάρχουν?? δεν ξέρω..
όπως και να έχει..σημασία δεν έχει ο χρόνος.. ούτε ο λόγος.. ούτε η διάρκεια.. σημασία έχει η ευκαιρία.. η εμπειρία.. το πάρε δώσε των ανθρώπων..
καλό απόγευμα:)

bluesmartoula είπε...

Όταν λοιπόν αναγνωρίσουμε τα σημάδια αυτά,
τότε θα ξέρουμε....

Leo, το δύσκολο είναι ν΄αναγνωρίσουμε τα σημάδια έγκαιρα...

Πολύ ωραίο κείμενο - διδακτικό μπορώ να πω - μα ακόμη πιό ωραία η φωτογραφία.

roadartist είπε...

Ποσο ομορφο αυτο το ποστ σου..
Να εισαι καλα γλυκο πνευματακι.. Φιλιά, καλό σου απογευμα!

πνευμα είπε...

Rip1708, Αν κάτι κρατάει για πάντα, είναι οι πράξεις των ανθρώπων και η κληρονομιά που μας αφήνουν καλή η κακή...


Νεράιδα της βροχής, Στιγμές μα όχι απαραίτητα ψευδαίσθηση. Στο χέρι μας είναι να παλέψουμε για τα όνειρα μας, μαζί με όσους πραγματικά θέλουν να τα μοιραστούν μαζί μας ή απλά να μας δείξουν το σωστό δρόμο...


Σταγόνα, Αν αναγνωρίσουμε τα σημάδια τους και τους δώσουμε την ευκαιρία τότε θα έχουμε όλες αυτές τις εμπειρίες που μπορούν να μας προσφέρουν...


Σμαρτούλα μου, Άνοιξε τις κεραίες της ψυχής σου και θα λάβεις ξεκάθαρα τα σημάδια τους.

Δύσκολο είναι όντως. Μα ότι αξίζει δεν κατακτιέται χωρίς ιδρώτα...

Υ.Γ Χαίρομαι που σου άρεσε η εικόνα

Roadartist, Με τιμά που σου άρεσε τόσο. Σε ευχαριστώ


Την καλησπέρα μου

kat. είπε...

πόσοι άνρωποι άραγε να περνάνε από τη ζωή μας συνολικά;;;

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Αϋλο πνευμα μου ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΕΣ!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Dreamgirl είπε...

Πολύ πολύ σωστό όλο αυτό!

Καλό βράδυ! :)

Ανώνυμος είπε...

Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Computador, I hope you enjoy. The address is http://computador-brasil.blogspot.com. A hug.

kalynama είπε...

κάπου είχα ακούσει πως...

ουδέν μονιμότερον του προσωρινού...

ίσως να ισχύει τελικά... ίσως και όχι...

Καλό σαββατοκύριακο να έχεις :-)))

Ατθάνα είπε...

μου έχει συμβεί και συνεχίζει να μου συμβαίνει...

γιατί πραγματικά συμβαίνει...

το κακό είναι ότι δεν έχουμε κρατήσει μνήμες για το "διάβασμα" των σημαδιών...

φιλιά πνευματάκι ;))))

rip1708 είπε...

καλε μου εχεις προσκληση για παιχνιδακι
μια καλημερα σου στελνω στους ουρανους που κατοικεις

πνευμα είπε...

Kat, Δεν νομίζω πως θα καταφέρω ποτέ μου να τους μετρήσω...


Φύρδην-μίγδην & Dreamgirl, Χαίρομαι να ανακαλύπτω πως δεν είμαι ο μοναδικός που το έχει αντιληφθεί.


Computadores, Thank you.


Kalynama, "ουδέν μονιμότερο του προσωρινού" μόνο για εκεί που πραγματικά το χρειαζόμαστε προσωρινά


Καρυάτιδα, Οι μνήμες μας ποτέ δεν μας εγκαταλείπουν. Σαν έλθει ξανά εκείνη η στιγμή τότε θα τα αναγνωρίσεις και πάλι...


Rip1708, Σε ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση, θα σε επισκευτώ σύντομα.


Σας ευχαριστώ όλους και όλες για τα όμορφα σχόλια σας.

Την καλησπέρα μου