Παρασκευή 25 Ιουλίου 2008

21 Γραμμάρια...



...Όση και η απώλεια βάρους,
τη στιγμή που παύεις να αναπνέεις.

Ξαπλωμένος εκεί, σχεδόν
ακίνητος, ζωσμένος με ένα
σωρό ηλίθια σωληνάκια.

Σκέφτεσαι...

Πόσο να ζυγίζουν άραγε?
Πού να πηγαίνουν?
Πόσα ακόμη θα ακολουθήσουν?

Κόσμος να πηγαινοέρχεται,
δεν ακούς λαλιές,
μόνο ψιθύρους.

Απορείς...

Τι κερδήθηκε?
και τι χάθηκε?

Ψάχνεις...

Τι αφήνουμε πίσω?
και τι παίρνουμε μαζί?

...21 γραμμάρια λοιπόν!
Τόσο λένε πως ζυγίζει η ψυχή...

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

..Άστα να πάνε στο διάολο...

bluesmartoula είπε...

Σαν να ήξερες πνεύμα μου
Σαν να ήξερες...

Ανώνυμος είπε...

Δεν βαριέσαι... Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν ξέρει.

Είδα αυτήν την ιστορία και δεν άντεξα. Ήθελα κατακαλόκαιρο να την δείξω σε όσους μπορούσα. Έτσι το σχόλιό μου είναι άσχετο με το όποιο θέμα βρίσκω, αλλά πιστεύω ότι αυτό θα μου το συγχωρήσετε.


Γιός και Πατέρας!
Η ιστορία με λίγα λόγια πάει κάπως έτσι.
Ένα ζευγάρι αποκτά ένα παιδί που έχει σοβαρή ανατομική αναπηρία. Οι γιατροί τους λένε ότι το παιδί δεν θα έχει νοητική ανάπτυξη και δεν τους δίνουν ελπίδες για το μέλλον του.
Ο μπαμπάς του σε πείσμα όλων των αντίθετων απόψεων αποκτά ένα κώδικα επικοινωνίας μαζί του και το παιδί αναπτύσσεται νοητικά κανονικά και πηγαίνει στο σχολείο. Ο μικρός κάποια στιγμή ζητά από τον μπαμπά του να αθληθεί. Ο μπαμπάς δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό και αρχίζει να προπονείται κουβαλώντας τον μικρό του γιό στα χέρια για να έχει κι αυτός την χαρά του αθλητισμού!!!
Το εκπληκτικό; Ο μπαμπάς πλέον έχει τρέξει δεκάδες μαραθώνιους και ironman πάντοτε με την συντροφιά του γιού του!!
Το video δείχνει τη συμμετοχή τους σ' ένα ironman. Ο Dick Hoyt κολυμπάει έχοντας δεμένο πάνω του το γιό του σε βάρκα (!), μετά ποδηλατεί 180 χιλιόμετρα (!) με το γιο του σε ειδική θέση πάνω στο ποδήλατο και τέλος τρέχει κι έναν μαραθώνιο σπρώχνοντας το αναπηρικό καρότσι του γιου του!! Μια συγκινητική και απίστευτα δυνατή ιστορία.
Δείτε το και, ότι και να πούμε, τα λόγια μας είναι φτωχά .....
http://www.youtube.com/watch?v=8gm7XwtIJdM

rip1708 είπε...

η ψυχη ειναι φτιαγμενη απο μη υλη το βαρος της ειναι μη βαρος αδυνατο να μετρηθει..

faraona είπε...

21 γραμμαρια ε?
Εχω την εντυπωση οτι μερικων ανθρωπων η ψυχη την ωρα που φευγει ειναι 8000 τονους βαρεια.
Αυτο που το πας?

την καλημερα μου

πνευμα είπε...

Ανώνυμε-η, Μακάρι να μη συνέβαινε σε κανέναν μας...


Σμαρτούλα μου, Οπου και αν ταξιδεύει η ψυχή όσων φεύγουν μακριά μας, όπου και αν είναι αυτό το "μετά" που τώρα βρίσκονται, εύχομαι να είναι ευτυχισμένοι...


Μιχάλη, Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας αυτή την ιστορία.

Καλως ήλθες


Rip1708, και όμως μα βαραίνει τόσο πολύ...

Υ.Γ Υπάρχει άραγε τίποτα αδύνατο όταν μιλάμε για την ψύχη?


Φαραόνα, Για αυτό και απόρρησα πόσο να ζυγίζουν άραγε...

Καλως όρισες


Την καλημέρα μου και καλό μήνα
σε όλους και όλες

jacki είπε...

Δεν ήξερα πόσο ζυγίζει η ψυχή μου. Το έμαθα σήμερα. 21 γραμμάρια λοιπόν. Τόσο μικρή και την πληγώνουμε τόοοσο.
Καλημέρα.

aggelika είπε...

Είσαι επηρεασμένος από τη ταινία γι' αυτό το ποστ? Αν όχι και δεν την έχεις δει, δες την, είναι υπέροχη!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πνευματάκι, αφιέρωσες. Σε έχασα για λίγο καιρό, αλλά βλέπω ότι ακόμα μένεις δυαντός στις επιλογές των κειμένων σου.

πνευμα είπε...

Jacki, τόσο μικρή ή τόσο μεγάλη??

Αυτά τα 21 γραμμάρια πολλές φορές γίνονται ασήκωτα...


Aggelika, Πολλές φορές κάποιες ταινίες μου δίνουν το έναυσμα για να γράψω.

Στην προκειμένη μάντεψες σωστά!

Είναι όντως υπέροχη ταινία.


Δείμο μου, Πάντα θα επιλέγω με προσοχή κάθε κείμενο μου.

Σε ευχαριστώ


Την καλημέρα μου

ocsoul είπε...

Μαζί πρέπει να παίρνουμε αναμνήσεις και την αγάπη των δικών μας ανθρώπων, που σίγουρα ζυγίζουν πολύ παραπάνω απο 21 γραμμάρια...

πνευμα είπε...

Ocsoul, Θαρρώ πως το ίδιο ισχύει και για όσα αφήνουμε πίσω...

Μα αναρρωτίεμαι έχει νόημα ύπαρξης μια μονάδα μέτρησης στο θάνατο?

Γιατί άν όχι τότε τα 21 γραμμάρια είναι απλά μια απέλπιδα προσπάθεια μας να τον απομυθοποιήσουμε.

Την καλημέρα μου

Ανώνυμος είπε...

Many have quarrelled about religion that never practiced it.