Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

stabbed...



Κάθε άνθρωπος έχει ένα μαχαίρι καρφωμένο
στην καρδιά του. Η λεπίδα καθενός έχει χαραχθεί
με διαφορετικό τρόπο δηλώνοντας έτσι τη
μοναδικότητα της. Να τούτη είναι βαλμένη από το
χέρι της αγάπης, κάποια άλλη από το χέρι της ζήλιας
ή του μίσους και άλλη πάλι από το σκληρό χτύπημα
της μοίρας. Μερικά μαχαίρια είναι μικρότερα και
άλλα μεγαλύτερα. Κάποιες λεπίδες είναι φανταχτερές
και άλλες περνάνε απλά απαρατήρητες.

Σε πολλούς από εμάς, το μαχαίρι καρφώθηκε
μονομιάς, πόνεσε απίστευτα και σιγά-σιγά η
σάρκα το αγκάλιασε και έλιωσε το μέταλλό του.
Σε άλλους πάλι μπήκε τόσο γλυκά που δεν το
κατάλαβαν, σχεδόν δεν το ένοιωσαν μα η πληγή
που προκάλεσε δεν έκλεισε ποτέ.

Αν είσαι τυχερός και η πληγή σου θρέψει,
το μαχαίρι περνάει σιγά-σιγά στη λήθη της
λησμονιάς.Συνεχίζεις τη ζωή σου και κοιτάς
μπροστά, μα πάντα με προσοχή αφού το σημάδι
που σου έχει αφήσει θα μένει πάντα εκεί,
σαν σακατεμένο ερείπιο ενός ξεχασμένου
παρελθόντος.

Μα αν το τραύμα μείνει ανοιχτό, τότε θα σου
θυμίζει την ύπαρξή του με κάθε ευκαιρία.
Μια λάθος κίνηση και η λεπίδα θα πηγαίνει
πιο βαθιά, τρυπώντας τα σπλάχνα σου. Κάποιος
σε σκουντά κατά λάθος στο δρόμο και το μαχαίρι
στρίβει, ζητάει συγγνώμη μη γνωρίζοντας την
πληγή σου μα εσύ ήδη βρίσκεσαι ξανά στο δρόμο
χωρίς επιστροφή.



Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που μπήγουν,
το μαχαίρι μέσα τους, με τα ίδια τους τα χέρια.
Κάνουν μάλιστα ότι μπορούν ώστε η πληγή που
ανοίγει να μην κλέισει ποτέ! Αποδεχτηκαν, βλέπετε,
τη μοίρα τους και παλέυουν διαρκώς με τις ερινύες
που τρέφονται με λύσσα από την ζωή που ποτέ τους
δεν τόλμησαν να ζήσουν.και όσο κι αν επιμένουν πως
έχουν συνηθίσει στον πόνο, δεν μπορούν παρά να
βγάλουν μια κραυγή, ελπίζοντας μάταια, πως το
σώμα τους θα ελαφρύνει από αυτό που το βαραίνει.

Ποτέ της δεν πίστεψε ότι η καρδιά είναι το κέντρο
των ανθρωπίνων συναισθημάτων. Ποιος νοήμων
άνθρωπος δεν γνωρίζει ότι όλα είναι στο μυαλό;
Κι όμως, εκεί είναι βαλμένο και το δικό της μαχαίρι.
Εκεί που ποτέ δεν περίμενε ότι ο υπέροχος νους της
θα το επέτρεπε. Μια ζωή βρισκόταν σε δικό της
κόσμο, σε ένα παραμυθένιο απατηλό όνειρο και
τώρα που επιτέλους ξύπνησε και το αντιλήφθηκε,
έμαθε και κείνη να ζει μαζί του.

… καμιά φορά το στριφογυρίζει λίγο, για να
σιγουρευτεί πως είναι ακόμη εκεί.

11 σχόλια:

jacki είπε...

Φοβάμαι μην καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου.

σταγόνα είπε...

Δεν είναι πάντα εύκολο Πνευματάκι να κατανοούμε τους άλλους με αγάπη..ειδικά όταν διαθέτουμε μάτι και πνεύμα διαπεραστικό.. όμως αξίζει η προσπάθεια.. είναι η μόνη ματιά που μπορεί να έχει κάποιο αποτέλεσμα..
Το δικό μας μαχαίρι.. αυτό να βρούμε τρόπο να διαχειριστούμε σωστά..
να εισαι καλα..

sykaki είπε...

Μικρο μου δυστηχως είμαι απο εκείνους...
που οι πλήγες δεν εκλεισαν..και ουτε το πιστeυω....
αλλα ξέρεις τι ?
δεν θα σου πω τον πονο οτι εχω αποδεχτει...
οχι θα σου πω πως μαρέσουν οι πλήγες μου μου θυμίζουν τον αγγελο που πέρασε και εχαθη...
ειναι κατι δικό του μέσα μου...
τις λατρεύω γιατι ειναι εκεινος...
Δεν θέλω να ξεχασω
''πληγωσε με για να ξέρω οτι ζω''
πνευματακι μου με καθε κειμενο σου πραγματικά μαγευομαι...
με αγαπη και παραμυθενια φιλια
Sykaki

Cassiel είπε...

Αχχχ και να ξερες ποσες φορες προσπαθισα να βγαλω αυτο το μαχαιρι ματια μου!! Εκεινο που ηταν μπιγμενο στην καρδια μου λιγο λιγο το εστρεφα το μαχαιρι που καποιος το ειχε βαλει...μεχρι που δεν πηγαινε αλλο μεσα και στο τελος either I died or or the knife gets out...I'm still here.. φιλια!!

Ανώνυμος είπε...

σε χασαμε, που βρισκεσαι;;

A.G.Selena είπε...

Που είσαι Πνευματάκι?Γιατί χάθηκες?
Ελπίζω να είσαι πολύ καλά!!!
Καλό σου μήνα :)

Μαρια Νικολαου είπε...

Kαι έτσι ο καθένας μας μετράει τα δικά του διαφορετικά κομματια και πληγές...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ.

ΧΑΘΗΚΕΣ!!!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ 2010 ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ-ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.

Bουλα. είπε...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ...
μονο αυτο.

A.G.Selena είπε...

Τις καλύτερες ευχές μου για το 2010!Υγεία,Αγάπη κι Ευτυχία στις ζωές όλων μας!
Καλά να περνάτε και να προσέχετε!!!

Φιλιά πολλά!!!