Fundamental Elements

ΓΗ

Από χώμα άγονο και στέρφα μήτρα

βρυχάται η ζωή.

Πνοή σε πηλό χαλκέντερο δόθηκε

σε απόμερη απ’ τον κόσμο ακτή

και ο Τάλως από τούδε φυλάει

των ανθρώπων τον μόχθο στη ΓΗ.

ΝΕΡΟ

Σε πλαγιές άνυδρων ερήμων

έρευσε ποτάμι νοτερό.

Όαση από την άμμο γεννήθηκε,

με μιας η δίψα έσβησε μα το Θεώ

και στην πλάση η φύση θέριεψε

πηγή ζωής το ΝΕΡΟ.

ΑΕΡΑΣ

Απ΄του Αιόλου τα τερτίπια και λάθη

φουσκώσαν ξανά τα πανιά της γαλέρας.

Η ελπίδα την νηνεμία διαδέχτηκε,

γοργά ξεφύγαμε των κυμάτων το τέρας.

και η νήσος  χαρά πλημμύρησε

από ασκί μαγικό ελύθη ο ΑΕΡΑΣ.

ΦΩΤΙΑ

Ο  Προμηθέας  με ανδρεία και σθένος

έδωσε στο απρόθυμο σκοτάδι ματιά.

Τα θεριά τη λάμψη αποστράφησαν,

οι κυνηγημένοι απολαύσαν ζεστασιά

και οι λαοί αυξηθήκαν, πληθύναν,

είθε ποτέ να μη σβήσει η ΦΩΤΙΑ.

ΑΙΘΕΡΑΣ

Στων ΕΛλήνων την αρχαία πραγματεία

μιλούσαν για ουσία δίχως αρχή και πέρας.

Του σύμπαντος κάθε μηχανισμό ενεργοποίησε

πριν καν θεοί και θνητοί δουν το φως της ημέρας.

Και η ύλη από το χάος ξεπήδησε

τίποτα δεν θα είχε ποιηθεί αν δεν υπήρχε ΑΙΘΕΡΑΣ.

 
 

Whitelighter 

Αισθήσεις

Κοίτα…

Την άγρυπνη αφύπνιση μακρινών

ξαστεριών και έναν ξενύχτη ουρανό,

ντυμένο στο φως,  μολυσμένο απο

ρέοντα χρώματα ενός ανείδωτου κρότου.

Άκου…

Την ένοχη θυμηδία αρμονικών

μελωδών και ένα επιτήδειο φεγγάρι,

θαλερό εραστή, προδομένο από

τον αντίλαλο ενός άηχου πόθου.

Μύρισε…

Την απόκρυφη ευτυχία παράδοξων

αρωμάτων και μια στυγνή ανάμνηση,

αθώα σαν έμπνευση, ζαλισμένη από

τη μυρωδιά μίας άοσμης μέθης.

Δοκίμασε…

Την στιλπνή πυκνότητα μεστών

μπαχαρικών και μια μεμπτή σύνθεση

πικάντικη κόλαση, απηυδισμένη με

την όρεξη μιας άγευστης συνουσίας.

Άγγιξε…

Την έμφυτη υφή αδιόρατων

πέπλων και ένα γαλήνιο άγος,

κυλώνεια επώαση, παγιδευμένο στα

θέλγητρα ενός ανέγγιχτου στίχου.


Whitelighter

World Wide Web

The World Wide Web,

Whispers Wantonly

in our Wreckaged ears.

Wrapped Words of Wrathy

Wisdom, Whenever the Wicked

Want.

 

Like Woeful Weeping Willows,

We strangle to Withstand the Wind

of Wuthering Waves storming

every Will Would dare to Whim.

Worthless thus, Whatever thu Wilt.

 

Watching Wanted Wanders,

Worshiping the net alike forsaken

Warlocks Who Woo around,

pleading for the Wrong to

Whipsaw the just.

Without ever Wonder Why

 

Wallowed Water Wages

from the Windowed screen,

Withholding interwoven lies

Workmanly made to Weaken

the truth.

 

Whitelighter

Αμαρτίες.

Είμαι η Οκνηρία.
Ταίρι του Ακάματου.
Μαιτρέσσα της απραξίας.
Σήψη όσων την δημιουργία επιδιώκουν.
Αφέσου στην αδιαφορία μου.

Είμαι η Λαιμαργία.
Σύντροφος του Αδηφάγου.
Σαϊτεύτρα της υγείας.
Πλάνη εκείνων που εγκράτεια κατέχουν.
Βυθίσου στη γεύση μου.

Είμαι η Λαγνεία.
Παλλακίδα του Φιλήδονου.
Θέλξη της απιστίας.
Μίτωση των έγγαμων ανθρώπων.
Νοιώσε το άγγιγμα μου.

Είμαι η Απληστία.
Σύζυγος του Πλούτου.
Ιέρεια της πλεονεξίας.
Διάβρωση όσων με ταπεινότητα ζουν.
Απόλαυσε τη δύναμη μoυ

Είμαι η Οργή.
Έτερον ήμισυ του Φόνου.
Αρτίστα της εκδίκησης.
Μαινάδα όσων μπορούν να συγχωρούν.
Εκμεταλλεύσου την έκρηξη μου.

Είμαι η Ζηλοφθονία.
Γυναίκα του Δόλου.
Νύμφη της προπαγάνδας.
Αγχόνη όσων τολμούν να επιτύχουν.
Ενστερνίσου την επιρροή μου.

Είμαι η Αλαζονεία.
Ερωμένη του Νάρκισσου.
Πρέσβειρα της Άριας Φυλής.
Χλεύη όσων την ισότητα επιθυμούν.
Υποκλίσου στην έπαρση μου.

Ποια αυταπάτη παρασίτησε τη γλυφή σου καρδιά.
Ποια Σειρήνα ερμηνεύει στο μικρό σου κεφάλι.
Ποια λαίλαπα σε σπρώχνει από την αρετή μακριά.
Πες μου, ποια αμαρτία σε ξελόγιασε πάλι…

Whitelighter

Άνθρωποι της Ομίχλης.

Θυμάμαι σα να ήταν χθες, το άκομψο χαρωπό
μειδίαμα που φορούσες στο πρόσωπο σου,
όταν βάλθηκες να μας παρουσιάσεις τον περιβόητο

Πίνακα  που καμάρωνες πως φιλοτέχνησες,  μα δεν

είχες καν μπει στη διαδικασία να ξεκινήσεις ποτέ.
 

Τελειωμένες καρικατούρες από εκείνες που ποτέ

σου δεν θα καταλάβεις πότε άρχισαν, ούτε καν το

γιατί μπήκες στον κόπο να τις ζωγραφίσεις, μα ο

κόσμος μαζευόταν κατά κύματα στην αίθουσα

σου και ανυπομονούσε να δει ολοκληρωμένο,
αυτό που εσύ ονομάτισες, Το Έργο Μιας Ζωής.
 

Μόνο ένα θολό τοπίο αντίκρισαν οι καλεσμένοι

σου και ξετρελαμένοι έτρεξαν για αυτόγραφα.
Ειδικοί και μη της τέχνης , που εκστασιασμένοι

διέκριναν " το δάσος της βροχής " μέσα από

άχρωμες μουτζούρες, σε αόρατο καμβά,

σχεδιασμένες με δάκρυα από λεμόνι.
 

Ούτε και αυτοί οι λάτρεις της τέχνης διέφεραν
τελικά από τους ανθρώπους της ομίχλης που,
στο μυαλό τους μονάχα, φάνταζαν να μας

χαιρετίζουν αλλόκοτα ανάμεσα από τις

φυλλωσιές ενός ανύπαρκτου, ακόμη και

στην φαντασία, κόσμου…

Whitelighter