Τέσσερα πράγματα...

Υπάρχουν τέσσερα πράγματα που κανείς μας

δεν μπορεί να ανακτήσει…



Η πέτρα …αφού ριχθεί



Η λέξη… αφού ειπωθεί



Η ευκαιρία …αφού χαθεί



Ο χρόνος… αφού περάσει

Ήρεμη Δύναμη.

Όπως ο Φοίνικας , το πουλί της φωτιάς ,

γεννιέται ξανά από τις ίδιες του τις στάχτες ,

έτσι και εκείνη βίωνε για πρώτη φορά την

δύναμη της αναγέννησης να την κατακλύζει.

Το άλλοτε φοβισμένο κοριτσάκι βρισκόταν

τώρα στο γραφείο του ορθώνοντας για πρώτη

φορά το ανάστημα της και με βλέμμα αγέρωχο

ερχόταν αντιμέτωπη χωρίς ίχνος δειλίας με

την αλαζονεία του ανθρώπου που την είχε

φέρει στα πρόθυρα της τρέλας.

Με ψέματα υπέροχα τυλιγμένα σε υφαντό μετάξι ,

σμιλεμένο θαρρείς αέρινα με το αδράχτι της

υποκρισίας του, την οδηγούσε σε μονοπάτια τόσο

όμορφα φτιασμένα και τόσο ευκολοδιάβατα που

φάνταζαν τόσο ονειρικά στα αθώα της μάτια ώστε

αρνούνταν να ακούσει τη φωνή της διαίσθησης σαν

αυτή της φώναζε σε κάθε ολοφάνερο ολίσθημα του.

Ότι όμως λάμπει δεν είναι χρυσός και σε μια και

μόνο στιγμή ,τα πλινθόκτιστα λουλουδένια μονοπάτια

γίνηκαν αδιέξοδα με απόκρημνους γκρεμούς και

κοφτερά βράχια που πλήγιαζαν την ψυχή της ,κάθε

που απεγνωσμένα πάλευε διέξοδο να βρει.

Μα ο θρίαμβος του δεν κράτησε πολύ. Είχε υποτιμήσει

την αντίπαλο του και τώρα είχε έρθει η ώρα του δικού

του Βατερλώ. Απέναντι του στέκονταν μια τελείως

διαφορετική γυναίκα , σίγουρη για τον εαυτό της ,

δυνατή μα συνάμα και τόσο γαλήνια που τον τρόμαζε .

Τα μάτια του απέφευγαν εσκεμμένα κάθε της βλέμμα

και με το κεφάλι σκυφτό άκουγε ανήμπορος να

αντιδράσει τον πύρινο και τόσο σταθερό λόγο της

να διαλύει την περηφάνια του.

Στα λόγια της ο φόβος, που κάποτε την πλημμύριζε

και που την οδηγούσε να δέχεται ακόμα και τον

εξευτελισμό της ζητώντας συγγνώμη, είχε

αντικατασταθεί από οίκτο για το ανδρείκελο που

χωρίς ίχνος κομπασμού πια σωριαζόταν μπροστά της.

-Δεν αξίζεις ούτε καν να σε λυπούνται…
Είπε τελειώνοντας και έφυγε αεράτα από το γραφείο

κλείνοντας της πόρτα μαλακά πίσω της.

Ξάφνου η ζωή της αποκτούσε και πάλι νόημα
και το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι πλέον
έβλεπε ξεκάθαρα την αιτία αυτής της αλλαγής.
Η καρδιά της επιτέλους πλημμύριζε από την
ενέργεια και την ανυπόκριτη αγάπη ενός νέου
προσώπου που μπήκε στη ζωή της σε χρόνο νεκρό
και δεν δίστασε να δει σε αυτήν όσα οι άλλοι
προσπαθούσαν πεισματικά να της αποκρύψουν.

Ένας φοίνικας αναγεννήθηκε μέσα της. Μια ήρεμη
δύναμη την κατέκλυσε και για πρώτη φορά στη ζωή
της ένοιωσε την απόλυτη γαλήνη.

Όταν ο χρόνος σταματά...

Έμπλεξε τα δάχτυλα του στα βρεγμένα της μαλλιά ,

ενώ τα χείλη του αναζητούσαν παθιασμένα τα

δικά της .Έβγαλαν τα μουσκεμένα πανωφόρια τους

και οι καυτές τους ανάσες έγιναν ένα με τον ήχο της

δυνατής βροχής καθώς αυτή χτυπούσε μελωδικά

στον γυάλινο ουρανό της ερωτικής φωλιάς τους.

Τα τζάμια θολά, εμπόδιζαν τα αδιάκριτα βλέμματα

των περαστικών να δουν την αιτία για την οποία το

αυτοκίνητο δονούταν σε ρυθμούς μεθυστικούς ,
μα σίγουρα είχαν καταλάβει τι ακριβώς συνέβαινε

στο εσωτερικό του.

Στα μάτια της καθρεπτίζονταν φόβος για αυτό
που ένοιωθε , στα δικά του μια άσβεστη φλόγα
που έλιωνε γοργά κάθε της αντίσταση.Η καρδιά
του πήγαινε να σπάσει και τα χέρια του έτρεμαν ,
την έσφιξε δυνατά στην αγκαλιά του. Μια ηδονική
κραυγή βγήκε απο μέσα της.

Τον φίλησε με πάθος, ένοιωσε τα δόντια της να
τον κομματιάζουν. 'Ηξερε ότι τον τρέλαινε , είχε τον
έλεγχο , μα όχι για πολύ. Περίμενε απο στιγμή σε
στιγμή την επόμενη του κίνηση και όσο αυτός αργούσε
ένοιωθε όλο και περισσότερο την ανάγκη να ουρλίαξει.

Πάλευε με τα τόσα ερωτηματικά της και αυτό την
άναβε όλο και περισσότερο. Οι σκέψεις της χάνονταν
σε κάθε του άγγιγμα , όπως το σήμα του ραδιοφώνου
σαν περνάς ανάμεσα απο βουνά και ασυνάρτητες
εικόνες μπερδεύονταν με την ηδονή που την
κατέκλυζε προκαλώντας εκρήξεις στο μυαλό της.

Ξάφνου σταμάτησε να απορεί αν αυτό που ζούσε ήταν
ένα όνειρο. Για μια ατέλειωτη στιγμή τα ρολόγια
πάγωσαν, ο χρόνος σταμάτησε να κυλά. Αφέθηκε
ελεύθερη στον έρωτα του. Γίνηκε δικιά του. Τα κορμία
τους απαλάχτηκαν απο κάθε εμπόδιο και σαν αλλόκοσμα
αερικά χόρεψαν ένα απίστευτο Τάνγκο μέχρι το
πρώτο φως της ημέρας.

* Flower of lust