Καλό μου πνεύμα, συμφωνώ κυρίως με τα τρία τελευταία, ίσως γιατί είναι πιο δύσκολο να τα ελέγξουμε. Όταν κρατάς την πέτρα στα χέρια σου, όμως, έχεις χρόνο να την...ζυγίσεις, να δεις τι αξίζει, να μετρήσεις τη σημασία της. Το χειρότερό μου είναι ο χρόνος και η ευκαιρία, νομίζω. Αυτά φοβάμαι μην χαθούν άσκοπα, γιατί όντως δεν πρόκειται να γυρίσουν...
«και η ξεγνοιασιά αφού εκδιωχθεί από την καρδιά μας…» Έτσι σκέφτηκε κι έριξε επιτέλους το βότσαλο που ζύγιζε στο χέρι της, «αντίο» του είπε και έφυγε σαν κυνηγημένη: τόσες ώρες δίπλα του δεν είχε καταφέρει να τον αγκαλιάσει, να συμφιλιωθεί και τώρα, έχοντας χάσει και την τελευταία ευκαιρία, εγκατέλειπε γρήγορα την ακτή…
9 σχόλια:
Καλό μου πνεύμα, συμφωνώ κυρίως με τα τρία τελευταία, ίσως γιατί είναι πιο δύσκολο να τα ελέγξουμε. Όταν κρατάς την πέτρα στα χέρια σου, όμως, έχεις χρόνο να την...ζυγίσεις, να δεις τι αξίζει, να μετρήσεις τη σημασία της. Το χειρότερό μου είναι ο χρόνος και η ευκαιρία, νομίζω. Αυτά φοβάμαι μην χαθούν άσκοπα, γιατί όντως δεν πρόκειται να γυρίσουν...
Φιλιά και καλημέρες
Welcome back! :-)
«και η ξεγνοιασιά αφού εκδιωχθεί από την καρδιά μας…»
Έτσι σκέφτηκε κι έριξε επιτέλους το βότσαλο που ζύγιζε στο χέρι της, «αντίο» του είπε και έφυγε σαν κυνηγημένη: τόσες ώρες δίπλα του δεν είχε καταφέρει να τον αγκαλιάσει, να συμφιλιωθεί και τώρα, έχοντας χάσει και την τελευταία ευκαιρία, εγκατέλειπε γρήγορα την ακτή…
Και η ζωή αν φύγει..........
Και η ελπίδα.
Πόσο δίκιο έχεις!
Έπιασες ευαίσθητες χορδές τώρα...
Ίσως πάλι, όλα θα μπορούσαν να συμπτυχθούν στο θέμα "χρόνος".
Φιλιά ;-)
και να φανταστείς ο χρόνος δεν ορίζεται, σχεδόν δεν υπάρχει...
Και τα νιάτα πνεύμα. Αυτά τα σκασμένα τα νιάτα.
Υ.Γ. Τελικά δεν είναι μόνο τέσσερα....
Σας ευχαριστώ όλους που συμπληρώσατε τόσο εύγλωττα τις σκέψεις μου.
Τελικά όντως δεν είναι μόνο τέσσερα...
Δημοσίευση σχολίου