Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2007

Δεν σ΄άφησα να μ΄αγαπήσεις


Πάει πέρασε κι αυτό
ίσως τελικά να μην ήταν γραφτό
ας μην τελείωνε ποτέ το χθες
ας γινόταν κάτι να μην έφευγες

Τώρα φεύγεις γι άλλου
για αγάπη άλλου ουρανού
ψάχνεις να βρεις μια ζεστή αγκαλιά
τη χαμένη σου παρηγοριά

Το ξέρω αγάπη μου
πως φταίω εγώ
που δεν συγκράτησα
τον τρελό μου εγωισμό
Πρόδωσα ταΘερμά σου αισθήματα
να θυμάσαι όμωςδεν το ήθελα

Όλα τέλειωσαν για μας
αυτός ήταν ο τελευταίος μας καυγάς
άνοιξες την πόρτα και χάθηκες
ούτε για ένα αντίο πια δε στάθηκες

Τώρα φεύγεις γι άλλου
για αγάπη άλλου ουρανού
ψάχνεις να βρεις μια ζεστή αγκαλιά
τη χαμένη σου παρηγοριά

Το ξέρω αγάπη μου
πως φταίω εγώ
που δεν συγκράτησα
τον τρελό μου εγωισμό
Θα μείνω μόνο με τις αναμνήσεις
Αφού δεν σ ΄άφησα
να μ΄ αγαπήσεις

Τώρα αγάπη μου έχε γειά
Να ξέρεις πως θα σ’ αγαπώ , παντοτινά
Θα μείνω μόνο με τις αναμνήσεις
Αφού δεν σ ΄άφησα
να μ΄άγαπησεις.

* Ένα τραγούδι που έγραψα κάποτε

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

παραδοχή λάθους λόγω αγάπης...

μα είμαστε άνθρωποι και δύσκολα συγχωρούμε.

bluesmartoula είπε...

Χμ. Θα το αφήσω ασχολίαστο. Απλά έγραψα για να σου δείξω πως πέρασα........

πνευμα είπε...

Αλεξάνδρα,

Αυτό το τραγούδι το έγραψα σε ηλικία 17 ετών με σκοπό να δείξω τη δύναμη της αγάπης.

Για την αγάπη κάνεις τα πάντα.

Στην αγάπη δεν χωράνε εγωισμοί..

Η αγάπη συγχωρεί...

Καλως όρισες.


Σμαρτούλα μου,

Γιατί ασχολίαστο?
Σε ευχαριστώ που με επισκεύτεσαι..

bluesmartoula είπε...

Ασχολίαστο γιατί μόνο άν μπορούσαμε να καταλάβουμε πόσο μεγάλο κακό κάνει και σ΄εμάς και στους άλλους ο υπέρμετρος (και όχι ο καλώς εννοούμενος) εγωϊσμός, ίσως ο κόσμος να ήταν πιό ειλικρινής και πιό ντόμπρος.....

πνευμα είπε...

Η ντομπροσύνη είναι μέγιστη αρετή.
Μα και τα λάθη για τους ανθρώπους καλή μου.

Το τραγούδι γράφτηκε για αυτό ακριβώς το λόγο όπως σχολίασα και παραπάνω.

Πόνεσα για αυτούς τους δύο ανθρώπους και για χάρη τους το έγραψα.