The wall on which the prophets wrote
Is cracking at the seams.
Upon the instruments of death
The sunlight brightly gleams.
When every man is torn apart
With nightmares and with dreams,
Will no one lay the laurel wreath
As silence drowns the screams.
Between the iron gates of fate,
The seeds of time were sown,
and watered by the deeds of those
Who know and who are known;
Knowledge is a deadly friend
When no one sets the rules.
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools.
Confusion will be my epitaph.
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back and laugh.
But I fear tomorrow Ill be crying,
Yes I fear tomorrow Ill be crying.
*Epitaph - King Crimson
6 σχόλια:
Πού το θυμήθηκες βρέ παιδί μου? Κι όχι τίποτ΄άλλο μ΄έστειλες στο αποθηκάκι να κάνω ανασκαφές βραδυάτικα να ξεθάψω το βινύλιο.
Άψογο....
Σμούτς
Σμαρτούλα,
Χαίρομαι που σου αρέσει.
Είναι ένα άγγιγμα ψυχής...
Αν δεν βρήκες το βινύλιο το έχω σε mp3.
Τα φιλία μου
να'σαι πάντα καλά πνευματάκι μας!
και σε ευχαριστώ πολύ που με σκέφτεσαι! γιατί το δικό μου πνέυμα είναι έτοιμο να καταρρεύσει! ;p φιλάκια, και τα λεμε απο βδομάδα!
Σε ευχαριστώ που με επισκέπτεσαι Μaya μου.
Το πνεύμα είναι πάντα εδώ...
Φιλιά
Τα μεγάλα πνεύματα....κουτουλάνε...;
...όταν συναντιώνται Ναταλία μου όλα μπορούν να συμβούν!
Αυτό το κομμάτι έχει σημαδέψει τη ζωή μου.
Κάθε που χάνομαι στην ομίχλη...κάθε που τα φώτα σβήνουν.
Δημοσίευση σχολίου