Παρέα με όσα καίγονται για μένα...

Το παγάκι γλίστρησε μέσα στο κρυστάλλινο ποτήρι

και βυθίστηκε στο χρυσαφένιο χρώμα από

το μυρωδάτο ουίσκι.Ανάδεψα το ποτήρι και

το έφερα στα χείλη μου. Ήπια μια γουλιά ,

η γνώριμη γεύση του ζέστανε λιγάκι

την παγωμένη μου καρδιά.Ανακάτεψα τα ξύλα στο

τζάκι ωσότου να ζωηρέψει λίγο η φωτιά

και αφέθηκα για λίγο μέσα στις πύρινες γλώσσες της.

Η παρέα της φλόγας που παιχνίδιζε ,

ανεκτίμητος θησαυρός και μοναδική παρέα μου

τις ζοφερές αυτές στιγμές όταν η νυχτιά σκεπάζει

τα πάντα με το πέπλο της, όταν όλα τα φώτα σβήνουν.
Άναψα το κακοστριμένο τσιγάρο μου

και έγειρα στην πολυθρόνα αφήνοντας

για μια ακόμη φορά τον εαυτό μου να χαθεί

στις σκέψεις του.

Ξετυλίγοντας το γαριασμένο και γεμάτο κόμπους

κουβάρι της ζωής μου , αντικρίζω παντού λάθη

που με στοιχειώνουν και με βασανίζουν ,

όπως ένας έκπτωτος άγγελος που κάποτε

καταράστηκαν να ζει με τις ερινύες του.

Τιμωρία βαριά και αμείλικτη και οι

στριγκές φωνές τους διαρκώς να στροβιλίζονται

μέσα στο κεφάλι μου φέρνοντας τρικυμία

στα κάποτε γαλήνια νερά μου.

Στο παλιό μου ξύλινο πικάπ ακούγεται

το Always των Bonjovi.
Σιγοψιθυρίζω το τραγούδι ενώ δάκρυα

κυλούν στο πρόσωπο μου

“Now your pictures that you left behind

Are just memories of a different life

Some that made us laugh,

some that made us cry

One that made you have to say goodbye

What I’d give to run my fingers through your hair

To touch your lips, to hold you near

When you say your prayers try to understand

I’ve made mistakes, I’m just a man

When he holds you close, when he pulls you near

When he says the words you‘ve been needing

to hear I wish I was him cause those

words are mine To say to you till the

end of timeYeah,

I will love you baby - always

And I’ll be there forever and a day – always”

Ποτέ μου δεν ντράπηκα να κλάψω

ποτέ μου δεν φοβήθηκα να παραδεχτώ τα λάθη μου.
Μακάρι να ήσουν εδώ απόψε και να κάναμε

τη φαντασία πραγματικότητα.
Θα έδινα το βασίλειο μου για μια ευκαιρία

να σου αποδείξω ότι όσα λέω τα εννοώ.

Τα αισθήματα μου για σένα ποτέ δεν υπήρξαν μια

φενάκη.Δεν είμαι ερωτευμένος με τον ερωτα.

Είμαι ερωτευμένος με εσένα.

Μα όπως λέει και το τραγούδι ήδη

είσαι ευτυχισμένη στη αγκαλιά ενός άλλου.

Το φως της ημέρας υποδέχεται σιγά σιγά το σκοτάδι.
Το μπουκάλι πλέον άδειο, το τασάκι μου

γεμάτο αποτσίγαρα και στάχτη,το τζάκι σβηστό.

Αποκοιμήθηκα στην πολυθρόνα μου και απόψε.

Με μοναδική παρέα όλα αυτά που καίγονται για εμένα ,

με όλα αυτά που με καίνε και δεν με αφήνουν ποτέ…