Ο δρόμος του αναζητητή είναι μακρύς. Στην αρχή
τον προσεγγίζεις με δειλά-δειλά βήματα.Εχεις οδηγό
το φως και προχωράς. Κάπου στην διαδρομή
λοξοδρομείς, χρειάζεσαι βοήθεια, κάπου να πιαστείς και
να συνεχίσεις.Υπάρχουν πολλοί στην δική σου θέση.
Μα πού να τους βρεις...
Τα βιβλία σου δίνουν κίνητρα για να αναζητήσεις την γνώση.
Μα είναι μόνο παγωμένες λέξεις που δεν βγαίνουν από
εμπειρία.Στο Ιντερνετ υπάρχουν σελίδες με σημεία αναφοράς
στην πνευματική αναζήτηση, μα πολλές από αυτές "εμπορεύονται"
την γνώση. Ισως εμπορεύονται και το φως. Κι εσύ αισθάνεσαι
την ανάγκη να συνεχίσεις. Και αφήνεσαι σε κάποιους
"δασκάλους" που τα "ξέρουν όλα".Σε δασκάλους που νιώθουν
την λαχτάρα σου για να προχωρήσεις στο φωτεινό μονοπάτι
και προσπαθούν να σε χειριστούν για να εδραιώσουν
το Εγώ τους.
Αυτό τα αναθεματισμένο Εγώ που σαρώνει όλα τα
αισθήματα και ισοπεδώνει την νόηση.Που αντί να το
βάλουμε "στην θέση που του αρμόζει", το αφήνουμε να
αλωνίζει και να μας οδηγεί σ' ένα ατέλειωτο σκοτάδι,
σε μια θάλασσα επιθυμιών, σε μια μάταιη αναζήτηση
της "φαινομενικής" ευτυχίας.
Νιώθω την ανάγκη σου να ανοίξεις τα φτερά σου και
να πετάξεις. Είμαι κι εγώ στην δική σου θέση.
Γι' αυτό αποφασίσα να μοιραστώ μαζί σου, ότι καλό έχω
αποκομίσει από το φωτεινό μονοπάτι. Για να γνωρίζεις,
για να πάρεις κουράγιο να συνεχίσεις, για να βρεις τον
εαυτό σου, τον Θεϊκό Εαυτό σου, που τόσο περίτεχνα μας
στέρησαν τα κοινωνικά, θρησκευτικά και πολιτικά πρότυπα.
Δεν υπάρχει τέλος στο μονοπάτι του αναζητητή. Πάντα
υπάρχει και κάτι ακόμα να μάθεις και να βιώσεις.
Γιατί η "εμπειρία" είναι το σημαντικότερο ταξίδι που
έχουμε να κάνουμε στην γη. Για να ξεδιπλωθεί η κρυμμένη
μέσα μας σοφία. Για να φωτίσει η σκέψη μας και να
αγκαλιάσει όλη την ύπαρξή μας.
Ας θυμηθούμε επιτέλους ποιοι είμαστε. Είμαστε
αυτά τα δειλά ανθρωπάκια, που μας έχουν επιβάλλει να
είμαστε;Είμαστε οι μίζεροι άνθρωποι, χωρίς χαρά, που
κυνηγάμε τις επιθυμίες μας; Είμαστε οι επιτυχημένοι
άνθρωποι χωρίς φαντασία, που τοποθετούμε όλη την
αξία του εαυτού μας σε μια αξιόλογη καριέρα;
Μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι, γεμάτοι φως
και αγάπη , είναι δικαίωμά μας.Να έχουμε αφθονία και
υγεία , είναι υποχρέωσή μας.Να ξεδιπλώσουμε την κρυμμένη
σοφία μέσα μας , είναι η κληρονομιά μας.Να βρούμε τον θεϊκό
Εαυτό μας, να τον αγκαλιάσουμε, για να έχει νόημα
η διαδρομή μας στην γη , είναι η δύναμή μας.
5 σχόλια:
Μετά μου λές εσύ δεν είσαι δάσκαλος.....
Έν οίδα, ουκ οίδα.
Μπορούμε να ζούμε ευτυχισμένοι, αρκεί να μην υποκύπτουμε στην προπαγάνδα της υποταγής στο πεπρωμένο της αγοράς και της καταναλωτικής κοινωνίας. Ένα σύνολο ανθρώπων που καννιβαλίζουν τις σάρκες των πονεμένων παιδιών τους και ημών των αδιαφόρων που προσπερνούμε χαμογελώντας μια εικόνα που τόσο έχουμε πια συνηθίσει.
Μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι, διαχέοντας το φως της δικής μας αγάπης και την κόκκινη άχλη του έρωτά μας στη γύρω μας ατμόσφαιρα. Ας δημιουργήσουμε το δικό μας ερωτικό και σοφό σέλας.
"Τα βιβλία σου δίνουν κίνητρα για να αναζητήσεις την γνώση.
Μα είναι μόνο παγωμένες λέξεις που δεν βγαίνουν από
εμπειρία."
Δεν είναι πάντα αλήθεια αυτό. Έχουν γραφτεί σοφά λόγια που είναι βγαλμένα αποκλειστικά και μόνο από την εμπειρία, το άμεσο βίωμα. Και είναι πραγματική ευλογία να έχεις δεχτεί τέτοια διδασκαλία. Ούτε όλοι οι δάσκαλοι είναι όπως τους περιγράφεις. Και μιλάω από προσωπική εμπειρία. Κατά τα άλλα συμφωνώ με όσα γράφεις. Την καλησπέρα μου.
Καλή μου Σμαρτούλα, αν ήμουν δάσκαλος θα τα είχα καταφέρει...
Μικρέ πρίγκηπα , απο εκεί ακριβώς ξεκινάει ο δρόμος για το φωτεινό μονοπάτι.
Ο Δειμος του πολίτη , Συμφωνώ μαζί σου. Στο χέρι μας είναι αρκεί να το πιστέψουμε.
Serenity , Δεν διαφωνώ με τα όσα λες.
Σαφώς και δεν είναι όλοι οι δάσκαλοι ίδιοι το κείμενο αναφέρεται σε "κάποιους" δασκάλους που εκμεταλέυονται την ανάγκη μας. όχι σε όλους. Πρέπει όμως να ξέρεις που να ψάξεις να τους βρεις η να βρεθείς στο διάβα τους γιατί δεν διαφημίζονται.
Για τα βιβλία αυτό που εκφράζω είναι ότι αυτά καθαυτά τα βιβλία είναι παγωμένες λέξεις και δεν μπορόυν να μεταφέρουν εμπειρίες όπως θα τις μετέφερε άνθρωπος προς άνθρωπο. όσο καλογραμμένη και να είναι μια εμπειρία φαντάζει ψυχρή και σπάνια πείθει.
Χάρηκα που πέρασες.
Την καλησπέρα μου
Δημοσίευση σχολίου