Σήμερα θα γράψω χωρις λογοτεχνικό οίστρο.
Χωρίς φλέβα , χωρίς δύναμη , χωρίς πάθος.
Χωρίς φλέβα , χωρίς δύναμη , χωρίς πάθος.
Θα γράψω για τον εαυτό μου ακολουθώντας
μια δικιά μου οδό.
Ποτέ δεν αισθάνθηκα τόσο μόνος εν μέσω
τόσων ανθρώπων που περιστοιχίζουν τη
ζωή μου. Χαμογελάω εντελώς ανόητα
μπροστά τους προσπαθώντας να κρύψω
το κενό που έχω στην καρδιά μου. Το μόνο
που μου απομένει είναι αυτό που ίσως
τελικά είμαι. Αυτό που πάντα ήμουν και
δεν θα γινόταν διαφορετικά. ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑ.
Πάντοτε μου έδινε τεράστια χαρά να βοηθάω τους
άλλους με κάθε τρόπο. Με τη δύναμη (Κατάρα) που
με έχει προικήσει η φύση μου.Ακόμα με ευχαριστεί
και θαρρώ θα το κάνω μέχρι το τέλος , μα δεν έχω
δυστυχώς τίποτε άλλο. Τίποτα απο αυτά που ζητούν
για να κάνω μια σχέση. Για να με ερωτευτούν ,
για να με ποθήσουν.
Πολλές φορές έχω αναρρωτηθεί αν αυτό είναι το
αντίτιμο που πρέπει να πληρώσω για το χάρισμα
που μου δώθηκε. Διάολε όμως είμαι και άνθρωπος
και χρειάζομαι και τον έρωτα και την αγάπη και
να ακούσω γλυκόλογα και... και... και...
Βαρέθηκα να με απορρίπτουν για αυτό που είμαι.
Κουράστηκα να μη με επιθυμούν επειδή δεν έχω
αυτά που απαιτούνται στην εποχή μας.
Γιατί πρέπει δηλαδή το να είσαι καλός ...ρομαντικός...
πιστός...ήπιος...παιδί ,να είναι μιάσμα
και να σε οδηγεί στο περιθώριο?
Πολλές φορές στη ζωή μου ευχήθηκα να ήμουν αλήτης....
μάγκας ...κωλόπαιδο, να πληγώνω και να τρέχουν πίσω
μου...Δεν είμαι όμως και ούτε πρόκειται. Για αυτό σας
λέω είναι ΚΑΤΑΡΑ αυτό που είμαι...
Δεν θα σας ζαλίσω άλλο. Ένα ξέσπασμα ήταν του
ανθρώπου μέσα μου....
Αλλάζω τώρα θέμα...
Σήμερα δέχτηκα μία απο τις ελάχιστες προσκλήσεις
στη ζωή μου από δύο πρόσωπα που ανέχονται να με
διαβάζουν και με τιμούν με την παρουσία τους σε αυτό
το κατα τα άλλα άδειο σημείο του κυβερνοχώρου που
πλέον θεωρώ το μοναδικό ζωντανό κομμάτι μου.
Τρελό?... ανόητο?...αυτό μόνο έχω να εκφραστώ όμως.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Σμαρτούλα και τη Γωγώ
για αυτή την πολύ μεγάλη τιμή που μου έκαναν.
δεν θα γινόταν διαφορετικά. ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑ.
Πάντοτε μου έδινε τεράστια χαρά να βοηθάω τους
άλλους με κάθε τρόπο. Με τη δύναμη (Κατάρα) που
με έχει προικήσει η φύση μου.Ακόμα με ευχαριστεί
και θαρρώ θα το κάνω μέχρι το τέλος , μα δεν έχω
δυστυχώς τίποτε άλλο. Τίποτα απο αυτά που ζητούν
για να κάνω μια σχέση. Για να με ερωτευτούν ,
για να με ποθήσουν.
Πολλές φορές έχω αναρρωτηθεί αν αυτό είναι το
αντίτιμο που πρέπει να πληρώσω για το χάρισμα
που μου δώθηκε. Διάολε όμως είμαι και άνθρωπος
και χρειάζομαι και τον έρωτα και την αγάπη και
να ακούσω γλυκόλογα και... και... και...
Βαρέθηκα να με απορρίπτουν για αυτό που είμαι.
Κουράστηκα να μη με επιθυμούν επειδή δεν έχω
αυτά που απαιτούνται στην εποχή μας.
Γιατί πρέπει δηλαδή το να είσαι καλός ...ρομαντικός...
πιστός...ήπιος...παιδί ,να είναι μιάσμα
και να σε οδηγεί στο περιθώριο?
Πολλές φορές στη ζωή μου ευχήθηκα να ήμουν αλήτης....
μάγκας ...κωλόπαιδο, να πληγώνω και να τρέχουν πίσω
μου...Δεν είμαι όμως και ούτε πρόκειται. Για αυτό σας
λέω είναι ΚΑΤΑΡΑ αυτό που είμαι...
Δεν θα σας ζαλίσω άλλο. Ένα ξέσπασμα ήταν του
ανθρώπου μέσα μου....
Αλλάζω τώρα θέμα...
Σήμερα δέχτηκα μία απο τις ελάχιστες προσκλήσεις
στη ζωή μου από δύο πρόσωπα που ανέχονται να με
διαβάζουν και με τιμούν με την παρουσία τους σε αυτό
το κατα τα άλλα άδειο σημείο του κυβερνοχώρου που
πλέον θεωρώ το μοναδικό ζωντανό κομμάτι μου.
Τρελό?... ανόητο?...αυτό μόνο έχω να εκφραστώ όμως.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Σμαρτούλα και τη Γωγώ
για αυτή την πολύ μεγάλη τιμή που μου έκαναν.
18 σχόλια:
ε ψιτ ειμαι και εγώ εδω! μη μαυρίζει η ακρδουλα σου, δεν ειπαμε? φιλια!
Άν ήμουν δίπλα σου θα σε έβριζα κανονικά.Από πότε η ευαισθησία έγινε ελάττωμα και δεν το ξέρω.Να είσαι περήφανος γι'αυτό που είσαι.
Συμφωνώ με τον μικρό πρίγκηπα απόλυτα! Προτιμώ χίλιες φορές έναν άνθρωπο ρομαντικό κι ευαίσθητο, από οποιονδήποτε άλλον!!! Ακούς εκεί! Ξέρεις πόσοι σε ζηλεύουν;;; Πόσοι, αν δεν τους ξεπερνούσε ο εγωισμός τους, θα σου έδειχναν το θαυμασμό & την εκτίμησή τους;
Μην αφήνεσαι σε μαύρες σκέψεις, όλοι μας έχουμε τέτοια ξεσπάσματα, αλλά εσύ αν πιστεύεις έστω & τα μισά από αυτά που γράφεις, αδικείς πολύ τον εαυτό σου... Μακάρι να ήθελες να παραμείνεις έτσι.
Την Καληνύχτα μου υπέροχο Πνεύμα!
με συγκίνησες με αυτά που έγραψες αλλά και με τρόμαξες ταυτόχρονα..
ξέρεις κάτι, ο άντρας μου είναι σαν και σένα ήπιος, πιστός, ρομαντικός, ήρεμος, ήσυχος, χαμηλών τόνων και γι' αυτό τον αγαπάω..και πάντα τέτοιον άντρα έψαχνα!
ποτέ δεν μου άρεσε το στυλ του αλήτη, του ψευτομάγκα ή μάγκα με τα χρυσά χαιμαλιά στα χέρια, και τα cool αυτοκίνητα για να ρίξει την γκόμενα.
και δεν είναι κατάρα παρά ευχή για μία γυναίκα να έχει έναν άντρα σαν και σένα...
καλή εβδομάδα σου εύχομαι!
pragmatika den einai ellatwma to na eisai eyais8htos!!!!einai xarisma kai malista poolu megalo pou mallon merikes gunaikes den to ektimhsan dystyxws!!!
Πολυαγαπημένο μου πνεύμα. Άν και τα΄χουμε ξαναπεί αυτά, σου υπενθυμίζω κάτι τρυφερό και συνάμα πολύ σκληρό: Ο έρωτας εμπνέεται, όπως κι η αγάπη. Δεν επιβάλλεται. Την γ.....η την χημεία δεν μπορείς να την ελέγξεις. Και ΕΠΟΥΔΕΝΙ δεν θα αλλάξεις εσύ επειδή ένα μάτσο παλιοθήλυκα αποφάσισαν πως δεν θέλουν να είναι μαζί σου. Εσύ είσαι αυτός που είσαι ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ. Άντε μην τα πάρω στο κρανίο τώρα και δείξω κι εγώ έναν εαυτό που δεν έχω δείξει ποτέ.
Απ΄την άλλη, το να σε προσκαλέσω σ΄ένα παιχνίδι σαν την πυραμίδα δεν ήταν τιμή. Χαζομάρα ήταν. Το ήξερα ότι δεν θα δεχτείς. Σε ξέρω καλά. Απλά, χαλάρωσα, κάθησα πίσω και σκέφτηκα: Τί στο καλό, μιά ζωή την έχουμε.... Άς κάνουμε ακόμα μια σαχλαμαρίτσα...
Να ξέρεις - και δεν φοβάμαι να το πώ και δημόσια - ότι είσαι το ωραιότερο πλάσμα-πνεύμα-άνθρωπος που με ευλόγησε ο Θεός να γνωρίσω στη ζωή μου....
Άντε να χαθείς. Με συγκίνησες....
Παλιόπαιδο.
Μάγια μου , Σε ευχαριστώ που πέρασες. Νά σαι πάντα καλά.
Μικρέ πρίγκηπα , Μακάρι να το έβλεπαν όλοι όπως και εσύ.
Σε ευχαριστώ.
Ηλιαχτίδα ,Μακάρι να προτιμούσαν και άλλοι ανθρώπους για την ευαισθησία τους όπως κάνεις εσύ. Έτσι θα παραμείνω αυτό είναι το μόνο σίγουρο, γιατί αυτό είμαι. Φυσικά και πιστεύω όσα γράφω.Ποτέ δεν θα έγραφα κάτι που δεν είμαι. Καλύτερα όμως να αδικώ τον εαυτό μου παρά τους άλλους.
Σε ευχαριστώ που πέρασες και άφησες το στίγμα σου. Καλως ήρθες.
Μεθυσμένακι μου , Με συγκίνησαν πολύ τα όσα έγραψες. Δεν ήθελα να τρομάξω κανέναν μα εκει έξω τυχερά πλάσματα σαν εσένα σπανίζουν.
Πάντα να είσαι ευτυχισμένη με τον άνδρα σου να δίνεις και να παίρνεις πραγματική αγάπη.
Σε ευχαριστώ
Ανώνυμε -η , Μακάρι να είναι έτσι. Ίσως κάπου ,κάποτε να το εκτιμήσουν.
Σε ευχαριστώ
Σμαρτούλα μου , Με έκανες να δακρύσω. Εγώ πρέπει να σε ευχαριστώ που υπάρχεις στη ζωή μου...Εσύ είσαι ευλογία για κάθε άνθρωπο!!
Δεν ήταν καθόλου χαζομάρα για μένα που με προσκάλεσες. Σε αυτά τα απλά καθημερινά πράγματα φαίνονται όσοι αξλιζουν και για μένα αυτό που έκανες σημαίνει πάρα πολλά.
Ο άνθρωπος που θα ερωτευτείς και θα αγαπήσεις θα είναι ο πιο ευτυχισμένος του κόσμου.
Τιμή μου...η κάθε σου λέξη
"Καλύτερα όμως να αδικώ τον εαυτό μου παρά τους άλλους."
Καλύτερα να μην αδικείς κανέναν, και προπάντον τον εαυτό σου. Είναι ό,τι πολυτιμότερο έχεις. Και δε χρειάζεται νομίζω να πω αυτό που ξέρουν κι οι κότες:
Αν αγαπήσεις κι αποδεχτείς τον εαυτό σου γι' αυτό που είναι, αν αισθανθείς πλήρης γι' αυτό που είσαι και πιστεύεις ότι αξίζεις να έχεις αυτά που επιθυμείς στη ζωή σου, θα τα έχεις.
Την καλημέρα μου.
geia su, parolo pu den gnorizomaste tha ithela na su po na min anisixis giati telika ta kala pedia einai ayta pu tha kerdisun sto telos...borei na min exis vrei ayto pu thatheles ala tha to vris, tha to deis.....kai borei na su fani xazo ala o anthropos (ano+throsko) koita psila...ekei prepei na koitas kai esi...an kai nomizo pos ekei koitas...min se niazi ti lene oi alloi, b yourself kai ola tha ginun otan erthi i ora tus...
filia kai sorry gia ta greeklish
e
Γαλήνη έχεις απόλυτο δίκιο. Μα άνθρωποι είμαστε και δεν μπορούμε πάντα να το πετυχαίνουμε αυτό. Χρειαζόμαστε και στηρίγματα. Λίγη ώθηση...
Ελενίτσα , πολλές φορές δεν χρειάζεται να γνωρίζεις κάποιον για να τον αισθανθείς...Πνεύμα είμαι και αντιλαμβάνομαι.
Πραγματικά άνθρωπος σημαίνει άνω θρώσκω. Το έκανα και ποστ παλαιότερα αν με διάβασες. Προσπαθώ λοιπόν και εγώ να κοιτάω ψηλά και μακάρι κάποτε να έρθει και για μένα το λιμανάκι που αναζητώ.
Σε ευχαριστώ και καλως ήρθες
Θα συμφωνήσω με αυτό που είπε η serenity πρέπει εσύ ο ίδιος να αγαπήσεις τον εαυτό σου όπως είναι και να μην εύχεσαι ούτε δευτερόλεπτό να ήσουν διαφορετικός. Οταν έστω και για κλάσματα δευτερολέπτου αμφισβητείς τη δική σου ποιότητα αυτόματα περνάς αυτή την αμφισβήτηση και στους άλλους γύρω σου γιατί όλα είναι σαν συγκοινωνούντα δοχεία... και οι σκέψεις περνάνε παντού... Δουλειά λοιπόν στο να θυμίζεις κάθε στιγμή σε σένα την αξία σου και το δικαίωμά σου σε ύπαρξη και τότε θα δεις πως θα αρχίσουν να το θυμούνται και οι άλλοι. Ηδη έχεις τα πρώτα δείγματα με τα μηνύματα που λαμβάνεις εδώ. Συνέχισε την προσπάθεια και δεν είσαι μόνο πνεύμα είσαι και σώμα υπαρκτό που χρειάζεται όπως λες χάδι και αγκαλιά άρχισε και αυτό να το πιστεύεις βαθιά πρώτος εσύ. Καλό βράδυ! Και από ό,τι είδα είχες και άλλες προσκλήσεις... θα μπορούσες να το παλέψεις λίγο να προτείνεις κάποιους που ίσως έχουν απομείνει αντί να παρατείσαι. Ενα παιχνίδι είναι μόνο. Ενα παιχνίδι είναι και η ζωή...
Coolplatanos , Το παλέυω. Σε ευχαριστώ.
Βρε τι είναι αυτά;; Σύνελθε!! Α! καλά εσύ είσαι χειρότερος από μένα. Εμ, βέβαια! Τώρα εξηγούνται όλα. Πνευματάκι μου γλυκό πιστεύω ότι όλα θα φτιάξουν. Δεν μπορεις να φανταστείς πόσα λίγα ζητάω εγώ για να είμαι καλά. Λίγα...κι όμως δεν τα έχω. Λυπάμαι να σε ακούω έτσι. Και βέβαια είσαι άνθρωπος και έχεις ανάγκη κάποια πράγματα και θα έρθουν, θα δείς! Είμαι σίγουρη!! Σου στέλνω πολλά, πολλά, πολλά φιλάκια και μια πολύύύ σφιχτή αγκαλιά. Μακάρι να σε είχα κοντά για να στα δώσω. Γιατί και τα αξίζεις και θα τα εκτιμήσεις περισσότερο απ'άλλους που...
Γωγώ μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ.
Μακάρι να ήμουν και εγώ εκεί να ανταποδώσω και να δω ένα σου χαμόγελο. Γιατί αξίζει να χαμογελάς.
Εγώ να ήξερες πόσο λίγα ζητάω...
Σε φιλώ.
Καλημέρα
Tι να πω κι εγω? Τα χουν πει ολα οι προηγουμενοι... Μονο τουτο...Διαβαζα και ξαναδιαβαζα τα γραφομενα σου κι ενοιωθα σαν καποιο αυτι να χε ακουσει τις σκεψεις μου και καποιο χερι να τις ειχε αποτυπωσει. Μεχρι πριν λιγα λεπτα,σερφαροντας μεσα σε διαφορα θεματα, αναλογιζομουν αν υπαρχη αραγε
και αλλη ζωη να ζησω,γιατι σιγουρα θα
ηθελα να την χειριστω διαφορετικα...
Ομως ισως τοτε να μην ειμαι ΕΓΩ και δεν ξερω αν αυτο θα μου ηταν αρεστο.
Χαιρομαι που υπαρχεις,μακαρι να μπορουσαν οι περισσοτεροι ανθρωποι να ειναι οπως εσυ,θα ηταν διαφορετικος ο κοσμος μας...Ομως η υπαρξη σου, του δινει ακομα ελπιδα... Κατερινα ....
Σε ευχαριστώ μέσα απο την καρδία μου και ανταποδίδω ,μάλλον διασχίζεις και εσύ το ίδιο δύσβατο μονοπάτι...
Ένα πνεύμα
αχχχ και γω έτσι αισθάνομαι και σε καταλαβαίνω απόλυτα...κανενας/καμία απ'αυτούς που ξέρω εγώ δεν εκτιμάει την ευαισθησία και όλα τα άλλα που είπες...ίσως όπως είπες να είναι κατάρα αλλά εμένα μ'αρέσει που την κουβαλάω και ας με πληγώνει τις πιο πολλές φορές.........
Ούτε εγώ θα πάψω να την κουβαλάω ανώνυμε συνοδηπόρε. Γιατί, εκτός απο κατάρα είναι και χάρισμα μην το ξεχνάς...
Δημοσίευση σχολίου