Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2007

Φάλτσα Μενεξεδιά


Δεν τη βρίσκω την άκρη, πουθενά και πες
μου τι να κάνω, έχω γεμίσει ασφυκτικά
με καπνό το δωμάτιο ως απάνω δοκιμάζοντας
και απόψε την αντοχή των πνευμόνων μου.

Ο χρόνος μου γελάει σαν παιδί που γερνάει.
Η αγάπη γλιστράει μέσα από τα χέρια μου
όπως ο αφρός στα δάχτυλα του ναύτη και γω
μένω μετέωρος , έρμαιο στις διαθέσεις των
ανθρώπων που με περιτριγυρίζουν και με
χρησιμοποιούν όπως και όποτε αυτοί θέλουν.

Απομυζούν απο μέσα μου όσα έχει ανάγκη το
εγώ τους και μετά με αφήνουν σαν στυμμένη
λεμονόκουπα να απορώ πως κατάφερα πάλι να
διαλύσω τον εαυτό μου σε άπειρα μικροσκοπικά
γυάλινα κομμάτια.

Έχοντας συμπληρώσει σχεδόν τα μισά του διάβα
μου σε αυτή τη ζωή , προσπαθώ και πάλι να
κολλήσω αυτά τα κομμάτια και να ξανασχηματίσω
το είδωλο μου προβάροντας τις καινούργιες
ανεξίτηλες ρωγμές που αποκόμισα ,νοιώθοντας
οίκτο για τη φιγούρα που ξεπροβάλλει στον
καθρέπτη.

Τριάντα χρόνια γίναν όλα πλαστικά , μαστίχα έγινε το
σώμα μου , σιρόπι τα ιδανικά και όλα αυτά τα λόγια
που κατά καιρούς έχω ακούσει για το πόσα οφείλω
στο εαυτό μου ,γίνηκαν σκόνη και στάχτη να τα
παρασέρνει ο βοριάς.

Νοιώθω σα να ψαρεύω ψάρια στα βουνά , σα
να ψυχορραγώ στην άσφαλτο για το άδικο
δοκιμάζοντας την τελική ταχύτητα που
πιάνει η ψυχή μου.

Φορώ μια μενεξεδιά τρέλα ,την οποία ψώνισα
μια νύχτα με πανσέληνο, να με συντροφεύει
κάθε βράδυ στα υπόγεια καπηλειά όπου
με περηφάνια παρουσιάζω την παράσταση μου
τραγουδώντας φάλτσα…

…σε ήχο πλάγιο δεύτερο.

12 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μαύρα λόγια και όχι μόνο μαύρο το φόντο. Τα όνειρα δε χάθηκαν, απλά τα άλλαξες. Τα όνειρα ζουν, αλλά εσύ τα έριξες ίσως βαθιά στη σπηλιά της λησμονιάς και πια δεν τα βλέπεις παρά μόνο σπάνια. Πρόσεξε μόνο γιατί η Μενεξεδιά (Λάκης ή 2002;) έφυγε γρήγορα από κοντά μας "ταξιδεύοντας" σε πλάγιο ήχο. Δεν έχασε μόνο όνειρα μα και τη ζωή της.

Μικρός Πρίγκιπας είπε...

Ότι τα χρόνια περνάνε είναι το μόνο σίγουρο.Ας χρησιμοποιήσουμε αυτά που πέρασαν σαν βάση για αυτά που έρχονται.

bluesmartoula είπε...

Πνεύμα....

Sigmataf είπε...

Στη Σαλονίκη και στα άλλα τα νησιά ψαχνω το γνήσιο.............

Natalia είπε...

καλέ μου, άσε τον Λάκη να λέει...
βρες την άκρη του νήματος και τράβα το γερά...
ζήσε, όπως πρέπει, όπως σου αξίζει, όπως δεν ονειρεύτηκες ποτέ...
τόλμα να βγεις άπό τον εαυτό σου, από το πνεύμα, από τα πάντα.
Πέτα...

πνευμα είπε...

Δείμο , Έχεις δίκιο. ίσως κάποτε να μπορέσω να ονειρευτώ ξανά

Υ.Γ Είναι τραγούδι του Λάκη που είπε και πρόσφατα ο Σ. Ρόκκος.

Πρίγκηπα μου , όντως. Κάποτε πρέπει να μάθουμε απο τα λάθη μας και να κοιτάξουμε μπρόστά

Σμαρτούλα...

Sigmataf , ...Ψάχνω το γνήσιο και το ανέρωτο...
Καλως ήλθες.

Ναταλία μου , Θα τα ανοίξω τα τσαλακωμένα φτερά μου που θα μου πάει...

Natalia είπε...

άντε... να το δω κι αυτό!!!

nyctolouloudo είπε...

αχ γιατί τόση έλλειψη ελπίδας πάνω στα καλύτερά σου χρόνια;
γιατί αφήνεις να σε παίρνει κάτω χωρίς αντίσταση;

nyctolouloudo είπε...

ξέχασα...
καλό μήνα γεμάτος καινούργια όνειρα και ελπίδες!

πνευμα είπε...

Ναταλία, έγώ να δεις πόσο θέλω να το δω...

Μεθυσμενάκι μου , Καλό μήνα και σε εσένα και ότι ποθείς. Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου αλλά και που με επισκέπτεσαι.

Το παλέυω...

Alexandra είπε...

καλό μήνα!

πνευμα είπε...

Καλό μήνα Αλεξάνδρα.